48 ယုဒလူတိက ယေသျှုအား “သင်သည် ယှာမာရိလူဖြစ်ပြီး နတ်ဆိုး ဝင်ပူးခံရသူလည်း ဖြစ်သည်ဟု ငါရို့ ပြောသည်မှာ မှန်သလော” ဟု မိန်းကြ၏။
ထို့ကြောင့် တပည့်သည် ဆရာကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ကျွန်သည် အသျှင်ကဲ့သို့လည်းကောင်း ဖြစ်လာလျှင် ကြေနပ်လောက်ပေ၏။ အိမ်ထောင်ဦးစီးကို ဗေလဇေဗုလ ဟူ၍ ခေါ်ကြလျှင် အိမ်သူအိမ်သားတိကို ဤထက်ဆိုးသောနာမည်ဖြင့် ခေါ်ကြလိမ့်မည်။
ယေသျှုက တပည့်တော် ဆယ့်နှစ်ယောက်ကို ဩဝါဒပီး၍ စီရွှတ်လိုက်တော်မူသည်မှာ၊ “သင်ရို့သည် ယှာမာရိ မြို့ရွာများနှင့် တစ်ပါးအမျိုးသားတိ အရပ်ဒေသသို့ မလားကတ်ကေ့။
ဗတ္တိဇံယောဟန်သည် မစားမသောက်ဘဲ လာသောအခါ လူတိုင်းက ‘ဤသူသည် နတ်ဆိုးစွဲနိန်သောသူပါတကား’ ဟု ပြောကြ၏။
ဤအကြောင်းကို ဖာရိယှဲတိကြားသောခါ၊ “သူသည် နတ်ဆိုးတိကို မောင်းထုတ်နိုင် သည်မှာ နတ်ဆိုးခေါင်းဆောင် ဗေလဇေဗုလက တန်ခိုးပီးထားသောကြောင့်ဖြစ်၏” ဟု ပြန်ပြောကြ၏။
သို့ဖြစ်၍ ငါဆိုသည်ကား လူတိသည် နှုတ်ဖြင့် ပြစ်မှားမိသော အပြစ်နှင့် အပြစ်အမျိုးမျိုးမှ ခွင့်ရွှတ်ခြင်းရနိုင်ကြ၏၊ သို့ရာတွင် သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကို နှုတ်ဖြင့် ပြစ်မှားမိသောသူသည် အပြစ်မှ ခွင့်ရွှတ်ခြင်း မရနိုင်။
သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သောသူရို့၊ ပရောဖက် ဟေသျှာယသည် သင်ရို့အတွက် ဟောထားခသည်မှာ ကောင်းကောင်း မှန်နိန်၏။
ယေရုဆလင်မြို့၌ ဩဇာဟိသော ယုဒလူရို့သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်ရို့နှင့် လေဝိရို့ကို ယောဟန်ပါးသို့ စီရွှတ်၍ “သင်ကား ဇာသူနည်း” ဟု သူရို့သည် မိန်းကြလျှင်၊
သူရို့ထဲမှ လူအများက “ဤသူသည် နတ်ဆိုး ဝင်ပူးနိန်သော အရူးဖြစ်၏။ ဇာကြောင့် သူ့စကားကို သင်ရို့ နားထောင်ကြသနည်း” ဟု ဆိုကြ၏။
သင်ရို့က ငါ့ကို ဆရာ ဟူ၍လည်းကောင်း၊ အသျှင် ဟူ၍လည်းကောင်း ခေါ်တတ်ကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ သင်ရို့ ခေါ်သည်မှာ ဟုတ်မှန်သည်ဖြစ်၍ လျောက်ပတ်ပေ၏။
မိန်းမကလည်း “သင်ကား ယုဒလူမျိုးတစ်ယောက် ဖြစ်၏။ အကျွန်ကား ယှာမာရိ လူမျိုးတစ်ယောက်ဖြစ်၏။ သို့ပင်သျှောင် ဇာအတွက်နှင့် အကျွန့်ပါးမှာ သောက်ဖို့ရီကို တောင်းရသနည်း” ဟုဆို၏။ အကြောင်းမူကား ယုဒလူမျိုးသည် ယှာမာရိလူမျိုး သုံးသော ရီခွက်၊ ဇလုံများကို အတူတကွ အသုံးမပြုကြပေ။
လူအပေါင်းရို့ကလည်း “သင်သည် နတ်မိစ္ဆာ ဝင်ပူးခံရသောသူဖြစ်၏။ မည်သူသည် သင့်အား သတ်ရန် ကြိုးစားနိန်သနည်း” ဟု ဆိုကြ၏။
ထို့ကြောင့် ယုဒအာဏာပိုင်များက “ငါလားမည့်အရပ်သို့ သင်ရို့ မလားနိုင်ကြဟု သူပြောယာ။ သူသည် သူ့ကိုယ်သူ သတ်သီလားမည်လော” ဟု ပြောဆိုကြ၏။
ယုဒလူတိကလည်း၊ “သင်သည် နတ်ဆိုး ပူးနိန်သူဖြစ်ကြောင်း အဂု ငါရို့သိရယာ။ အာဗြဟံလည်း သီလားခယာ။ ပရောဖက်တိလည်း သီလားခယာ။ ယေဒါလည်း ‘ငါ့စကားကို နားထောင်သောသူသည် သီခြင်းနှင့် အစဉ်မပြတ် ကင်းလွတ်လိမ့်မည်’ ဟု ဆိုသည်တကား။
အကြောင်းမူကား “ကိုယ်တော့်ကို ပြောဆိုသောသူရို့၏ ကဲ့ရဲ့စကားသည် အကျွန့်ထက်မှာ ကျရောက်ပါ၏” ဟု ကျမ်းစာလာသည်အတိုင်း ခရစ်တော်သည် မိမိ၏အလိုကို ငြင်းပယ်တော်မူ၏။
သို့ဖြစ်၍ ငါရို့သည် ကိုယ်တော်ခံရခသော ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ခြင်းကို ခံယူလျက် တပ်၏ အပြင်ဖက်၌ဟိသော ကိုယ်တော့်ထံပါးသို့ လားကြကုန်အံ့။
သင်သည် ဘုရားသခင် တစ်ပါးတည်း ဟိကြောင်းကို ယုံကြည်သည်မှာ ကောင်းပေ၏။ နတ်ဆိုးများပင် ထိုသို့ ယုံကြည်၍ ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်ကြ၏။