36 သင်ရို့သည် ငါ့ကို ရှာသော်လည်း တွိ့လိမ့်မည်မဟုတ်။ ငါဟိရာ အရပ်သို့ သင်ရို့ မလားနိုင်ကြဟု ဆို၏။ ဤစကားများ၏ အနက်ကား မည်သို့နည်း” ဟု အချင်းချင်း မိန်းမြန်းကြ၏။
လူအစုဝေးကလည်း၊ “မေသျှိယသည် အစဉ်အမြဲ အသက်ရှင်သည်ဟု အကျွန်ရို့ ပညတ်တ္တိကျမ်း၌ ဆို၏။ သို့ဖြစ်လျှင် လူသားသည် မြီကြီးကခွါ၍ မြှောက်ထားခြင်းကို ခံရမည်ဟု ဇာပိုင် ပြောနိုင်သနည်း။ လူသားကား ဇာသူနည်း” ဟု မိန်းမြန်းကြ၏။
ချစ်သားရို့၊ ငါသည် သင်ရို့နှင့်အတူ ခဏသာ နီရ၏။ သင်ရို့ ငါ့ကို ရှာကြလိမ့်မည်။ ‘ငါလားမည့် နီရာသို့ သင်ရို့ မလိုက်နိုင်ကြ’ ဟု ယုဒအာဏာပိုင်တိကို ပြောခသည်အတိုင်း သင်ရို့ကိုလည်း အဂု ငါပြော၏။
နိကောဒင်ကလည်း “အသက်ကြီးသော သူသည် တဖန် မွီးဖွားခြင်းကို ဇာပိုင် ခံရမည်နည်း။ မိခင်ဝမ်းထဲသို့ တဖန် ဝင်ပြီးလျှင် ဒုတိယအကြိမ် မွီးဖွား၍ မရနိုင်သည်မှာ သေချာပါ၏” ဟု ဆို၏။
နိကောဒင်ကလည်း “ဤအမှုအရာကား ဇာပိုင် ဖြစ်နိုင်မည်နည်း” ဟု မိန်းလေ၏။
ထိုအခါ ယုဒလူရို့သည် ကိုယ်တော်အား ညည်းညူကြ၏။ အကြောင်းမူကား ကိုယ်တော်က၊ “ငါသည် ကောင်းကင်မှ ဆင်းကြွလာသော မုန့်ဖြစ်သည်” ဟု ဆိုသောကြောင့်ဖြစ်၏။
ထို့နောက် ယုဒလူရို့က “ဤသူသည် ငါရို့စားဖို့ သူ၏အသားကို ဇာပိုင် ပီးနိုင်ပါမည်နည်း” ဟု အချင်းချင်း ပြင်းစွာ စတင်ငြင်းခုံကြ၏။
ထိုသွန်သင်ချက်များကို ကိုယ်တော်၏ တပည့်တော်ရို့သည် ကြားကြလျှင် “ဤသွန်သင်ချက်ရို့သည် ခက်ခဲလွန်းသောကြောင့် ဇာသူ လိုက်နာနိုင်ပါမည်နည်း” ဟု ပြောဆိုကြ၏။
သင်ရို့သည် ငါ့ကို ရှာကြသော်လည်း တွိ့ကြလိမ့်မည် မဟုတ်။ အကြောင်းမူကား ငါဟိမည့်အရပ်သို့ သင်ရို့သည် မလားနိုင်ကြ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
တဖန် ယေသျှုက၊ “ငါသည် လားရမည်။ သင်ရို့သည် ငါ့ကို ရှာကြလိမ့်မည်။ သို့ရာတွင် သင်ရို့သည် ကိုယ့်အပြစ်များကြောင့် သီဆုံးကြလိမ့်မည်။ ငါလားမည့်အရပ်သို့ သင်ရို့မလားနိုင်ကြ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ဇာတိပကတိလူသည် ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော် ချပီးသည့်ဆုကျေးဇူးများကို မခံယူနိုင်။ သို့သော် ထိုသူရို့သည် ထိုအရာများကို အချည်းနှီးသောအရာများဟု ထင်မှတ်တတ်ကြ၏။ အကြောင်းမူကား ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့်သာလျှင် ထိုအရာများကို သိနိုင်သည်ဖြစ်သောကြောင့် သူရို့သည် နားမလည်နိုင်ကြပေ။