30 ထို့နောက် ထိုသူရို့သည် ကိုယ်တော်အား ဖမ်းဆီးခြင်းငှာ အခွင့်ရှာကြ၏။ သို့သော် အချိန်မကျသိမ့်သောကြောင့် တစ်ဦးတစ်ယောက်ကမှ မဖမ်းဆီးနိုင်ကြ။
ထိုအခါ ဖာရိယှဲရို့သည် တရားဇရပ်မှ ထွက်လား ကြပြီးလျှင် ယေသျှုကို သတ်ရန် ကြံစည်ကြလေ၏။
ထို့ကြောင့် သူရို့သည် ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးရန် ကြိုးစားကြ၏။ သို့သော်လည်း လူအများက ယေသျှုသည် ပရောဖက်တစ်ပါးဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်ကြသောကြောင့် လူထုပရိသတ်ကို ကြောက်နိန်ကြ၏။
ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့နှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာရို့သည် ထိုစကားကို ကြားကြလျှင် ယေသျှုကို သတ်ခြင်းငှာ နည်းလမ်းရှာကြ၏။ သို့ရာတွင် လူအပေါင်းရို့သည် ကိုယ်တော်၏သွန်သင်မူကို လွန်စွာအံ့သြလျက် ဟိကြသောကြောင့် ထိုသူရို့သည် ကိုယ်တော်အား ကြောက်ကြ၏။
ကျမ်းတတ်ဆရာများနှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့သည် မိမိရို့အား ရည်ညွှန်း၍ ဤပုံဥပမာဖြင့် မိန့်တော်မူကြောင်းကို သိကြသဖြင့် ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးကြရန် ရှာကြံလေ၏။ သို့သော်လည်း လူတိကို ကြောက်ကြ၏။
ငါသည် ဗိမာန်တော်ထဲ၌ နိ့တိုင်းဟိသောအခါ သင်ရို့သည် ငါ့ကို မဖမ်းဆီးကတ်။ ယေဒါလည်း ဤအချိန်ကား သင်ရို့၏ အချိန်ဖြစ်၏။ မှောင်မိုက်တန်ခိုး ကြီးစိုးရာ အချိန်လည်းဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ထိုအခါ ယုဒလူအပေါင်းရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ပစ်ရန် ကျောက်ခဲကို တဖန် ကောက်ယူကြ၏။
ထိုအခါ သူရို့သည် ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးရန် ကြိုးစားကြပြန်၏။ သို့ရာတွင် ကိုယ်တော်သည် သူရို့လက်မှ လွတ်မြောက်၍ ထွက်ကြွတော်မူ၏။
ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့နှင့် ဖာရိယှဲရို့က ဇာသူမဆို ယေသျှုဟိသော အရပ်ကိုသိလျှင် သူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ဖမ်းဆီးနိုင်ရန် အကြောင်းကြားရမည်ဟု အမိန့်ထုတ်ထားပြီး ဖြစ်လေ၏။
မောသျှေသည် သင်ရို့အား ပညတ်တရားကို ပီးခသည်မဟုတ်လော။ သို့သော်လည်း သင်ရို့တစ်ယောက်မျှ ထိုပညတ်တရားကို မလိုက်လျှောက်ကြ။ သင်ရို့သည် ငါ့ကို ဇာကြောင့် သတ်ခြင်းငှာ ကြိုးစားနိန်ကြသနည်း” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
လူအစုအဝေးရို့သည် ယေသျှု၏အကြောင်းကို တိုးတိုးချေ ပြောဆိုနိန်ကြသည်ကို ဖာရိယှဲရို့သည် ကြားကြ၏။ ထို့ကြောင့် ဖာရိယှဲရို့နှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးအကဲများသည် ကိုယ်တော့်ကို ဖမ်းဆီးခြင်းငှာ အစောင့်စစ်သည်များအား စီရွှတ်လိုက်၏။
သို့သော် ယေသျှုက “ငါ၏အချိန် မရောက်သိမ့်။ သင်ရို့၏အချိန်ကား ကာလအစဉ် အသင့်ဖြစ်၏။
ထိုပွဲသို့ သင်ရို့ လားကြလော့။ ငါမူကား မလား။ အကြောင်းမူကား ငါ၏အချိန် မရောက်သိမ့်သောကြောင့် ဖြစ်၏” ဟု ညီတော်များအား မိန့်တော်မူလေ၏။
ကိုယ်တော်သည် ဤစကားတော်များကို ဗိမာန်တော်၏ အလှူခံသေတ္တာထားရာ အခန်း၌ ဟောပြောတော်မူ၏။ သို့သော် ကိုယ်တော်၏အချိန် မရောက်သိမ့်သောကြောင့် မည်သူမျှ ကိုယ်တော့်ကို မဖမ်းဆီးကြ။
သင်ရို့သည် အာဗြဟံ၏အမျိုးဖြစ်ကြောင်း ငါသိ၏။ သို့သော်လည်း သင်ရို့သည် ငါ၏သွန်သင်ချက်ကို လက်ခံလိမ့်မည် မဟုတ်သောကြောင့် ငါ့အား သတ်ရန် ကြိုးစားကြ၏။
ထိုအခါ သူရို့သည် ကိုယ်တော့်အား ပစ်ရန် ကျောက်ခဲများကို ကောက်ယူကြ၏။ သို့သော်လည်း ယေသျှုသည် တိမ်းယှောင်၍ ဗိမာန်တော်မှ ထွက်လားတော်မူ၏။
ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော အသျှင်၏ အမှုတော်မြတ်ကို နိ့အချိန်ဟိစဉ် ငါရို့ လုပ်ဆောင်ရမည်။ တစ်ယောက်လည်း မလုပ်နိုင်သော ညဉ့်အချိန် ရောက်လာလိမ့်မည်။