3 ထို့ကြောင့် ညီတော်များက ယေသျှုအား “သင်ပြုသော အမှုအရာတိကို သင်၏ နောက်လိုက်တိ တွိ့မြင်စီခြင်းငှာ ဂါလိလဲပြည်မှ ထွက်၍ ယုဒပြည်သို့ လားပါလော့။
ယေသျှုသည် ပရိသတ်တိနှင့် စကားပြောနိန်သောအခါ သူ့အမိနှင့် သူ၏ညီအစ်ကိုတိ ရောက်လာကြ၏။ သူရို့သည် သူနှင့် စကားပြောချင်၍ အပြင်က ရပ်စောင့်နိန်ကြ၏။
လူတချို့က “ကိုယ်တော်ကား စိတ်ဖောက်လားယာ” ဟု ပြောဆိုကြ၏။ ထိုအကြောင်းကို ကိုယ်တော်၏ မိသားစုရို့သည် ကြားကြလျှင် ကိုယ်တော်အား စောင့်ရှောက်ခြင်းငှာ အထံတော်သို့ လိုက်လာကြ၏။
ထို့နောက် ယေသျှု၏မိခင်နှင့် ညီတော်ရို့သည် ရောက်လာလျှင် အိမ်အပြင်၌ ရပ်လျက်၊ ရောက်နိန်ကြောင်းကို ကိုယ်တော်အား ကြားပြောခိုင်း၏။
ယေသျှု၏မယ်တော်နှင့် ညီတော်ရို့သည် ကိုယ်တော်ထံသို့ လာကြ၏။ သို့စေကာမူ လူပရိသတ်တိအား တိုးမပေါက်နိုင်သဖြင့် တွိ့ခွင့်မရ နိုင်ကြ။
လူတစ်ယောက်က ယေသျှုအား “ကိုယ်တော်၏ မယ်တော်နှင့် ညီတော်တိက ကိုယ်တော့်ကို တွိ့ချင်သောကြောင့် အပြင်မှာ စောင့်နိန်ကြပါ၏” ဟု လျှောက်ကြ၏။
ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့ကိုလည်း ဖိတ်ကြ၏။
ထိုသွန်သင်ချက်များကို ကိုယ်တော်၏ တပည့်တော်ရို့သည် ကြားကြလျှင် “ဤသွန်သင်ချက်ရို့သည် ခက်ခဲလွန်းသောကြောင့် ဇာသူ လိုက်နာနိုင်ပါမည်နည်း” ဟု ပြောဆိုကြ၏။
ထိုအချိန်မှ စ၍ များစွာသော ယေသျှု၏ နောက်လိုက်ရို့သည် အထံတော်ပါးမှ ဆုတ်ခွါလားကြပြီး ထပ်၍တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မလိုက်ကတ်လီယာ။
ထိုပွဲတော်သို့ ကိုယ်တော်၏ညီတော်တိ လားပြီးမှ ယေသျှုသည်လည်း မထင်မရှား ကြွတော်မူ၏။
ထင်ပေါ်ကျော်ကြားလိုသော သူသည် ဇာအမှုကိုမျှ ဆိတ်ကွယ်ရာ၌ ပြုလေ့မဟိ။ သင်သည် ဤသို့သောအမှုအရာများကို ပြုမည်ဆိုပါက လောကတစ်ခုလုံးက သိအောင် ပြုပါလော့” ဟု ဆိုကြ၏။
အကြောင်းမူကား ကိုယ်တော်၏ ညီတော်များသည်ပင်လျှင် ကိုယ်တော့်ကို မယုံကြည်ကြပေ။
ထို့နောက် ပေတရုသည် တစ်ကျိပ်တစ်ပါးသော တမန်တော်ရို့နှင့်အတူ ရပ်လျက် ကျယ်သောအသံဖြင့် လူအစုအဝေးကြီးအား ပြောဆိုသည်မှာ “ယုဒအမျိုးသားရို့နှင့် ယေရုဆလင်မြို့၌ နီထိုင်သူအပေါင်းရို့၊ ငါ့စကားကို နားထောင်ကြလော့။ ဤအမှုအရာတိကို ငါယှင်းပြပါမည်။