34 ထိုသူရို့ကလည်း “ဆရာ၊ ထိုမုန့်ကို အကျွန်ရို့အား အစဉ်အမြဲ ပီးတော်မူပါ” ဟု ကိုယ်တော်ထံ တောင်းကြ၏။
ထိုမိန်းမကလည်း “အသျှင်၊ ထိုရီကို အကျွန်အား ပီးပါ။ ထိုမှသာ အကျွန်သည် ရီမွတ်ခြင်းနှင့် ကင်းလွတ်လိမ့်မည်။ ထိုသို့မဟုတ်လျှင် အကျွန်သည် ဤနီရာသို့ လာ၍ ရီခပ်နိန်ရမည်” ဟု ဆို၏။
ယေသျှုလည်း “သင်ရို့အား ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်ရို့သည် ငါ့ကို ရှာကြသည်မှာ ငါပြသော နိမိတ်လက္ခဏာများကို နားလည်၍မဟုတ်ဘဲ သင်ရို့လိုသမျှသော အစားအစာကို ဝစွာစားရသောကြောင့်ဖြစ်၏။
ငါသည် မုသာသုံး၍ မပြောကြောင်းကို အသျှင်ယေသျှု၏ ခမည်းတော်တည်းဟူသော ဘုရားသခင်သည် သိတော်မူ၏။ ထိုအသျှင်၏ နာမတော်သည် ကာလအစဉ်အဆက် မင်္ဂလာဟိတော်မူပါစီသတည်း။