22 ထိုသို့ မိန့်တော်မူပြီးနောက် ယေသျှုနှင့် တပည့်တော် ရို့သည် ယုဒအရပ်ဒေသသို့ ကြွတော်မူ၏။ ကိုယ်တော်သည် သူရို့နှင့်အတူ ထိုအရပ်၌ နီတော်မူပြီးလျှင် ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာကို ပီးလေ၏။
ယုဒအမျိုးသားရို့၏ ပသခါပွဲတော်နီးကပ်လာသောအခါ ယေသျှုသည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ ကြွတော်မူ၏။
ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့ကိုလည်း ဖိတ်ကြ၏။
ယောဟန်သည်လည်း ယှာလိန်မြို့နှင့်မဝီးသော အဲနုန်အရပ်တွင် ဗတ္တိဇံပီးလျက် နိန်၏။ အကြောင်းမူကား ထိုအရပ်၌ ရီပေါသီစွာ ဟိသောကြောင့်ဖြစ်၏။ လူအပေါင်းရို့သည် ယောဟန်ထံသို့ လာကြပြီးလျှင် ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာကို ခံယူကြ၏။
ထို့ကြောင့် သူရို့သည် ယောဟန်ထံသို့ လာ၍ “ဆရာ၊ ယော်ဒန်မြစ် အရှိ့ဖက်ကမ်းမှာ ဆရာနှင့်အတူ နီခဖူးသော သူတစ်ယောက်ကို မှတ်မိပါသလော။ ထိုသူ၏အကြောင်းကို ဆရာပြောပြခဖူး၏။ ထိုသူသည် အဂု လူတိကို ဗတ္တိဇံပီးနိန်ယာ။ လူတိလည်း ထိုသူ့ထံသို့ လားနိန်ကြယာ” ဟု လျှောက်ကြ၏။
ထို့ကြောင့် ညီတော်များက ယေသျှုအား “သင်ပြုသော အမှုအရာတိကို သင်၏ နောက်လိုက်တိ တွိ့မြင်စီခြင်းငှာ ဂါလိလဲပြည်မှ ထွက်၍ ယုဒပြည်သို့ လားပါလော့။