39 ယေသျှုနှင့် တွိ့ရန် ညဉ့်အခါ လာရောက်ဖူးသည့် နိကောဒင်သည်လည်း မုရန်နှင့် အကျော် ရောထားသော နံ့သာပေါင်း ပိဿာသုံးဆယ်ခန့်ကို ယူဆောင်ကာ ယောသပ်နှင့်အတူ လိုက်လား၏။
ကောက်နိန်သော ကျူပင်ချေတစ်ပင်ကို မချိုး၊ မီးတောက်ငယ်တစ်ခုကို မမှုတ်သတ်၊ တရားမျှတမှုကို အောင်မြင်သည့်တိုင်အောင် မဆုတ်မနစ်ဆက်လက် ဆောင်ရွက်လိမ့်မည်ဖြစ်၍
သို့သော် ယခုတွင် ရှိ့ဆုံးက ရောက်သောသူတိသည် နောက်ဆုံး၌ ဟိကြလိမ့်မည်။ နောက်ဆုံး ရောက်လာသော သူရို့သည် ရှိ့ဆုံး၌ ဟိကြလိမ့်မည်” ဟု ယေသျှုက တပည့်တော်တိကို မိန့်တော်မူ၏။
ကြယ်ပညာဟိရို့သည် အိမ်ထဲသို့ ဝင်ကြသောအခါ မိခင်မာရိနှင့်အတူ သူငယ်ကို တွိ့ကြသဖြင့် သူငယ်ကို ပျပ်ဝပ်လျက် ကိုးကွယ်ကြ၏။ သူရို့ယူလာသော လောဗန်၊ မုရန်၊ ရွှီ စသော လက်ဆောင်များကို ထုတ်၍ သူငယ်ကို ပူဇော်ကြ၏။
ဥပုသ်နိ့ လွန်ပြီးနောက် မာဂဒလမြို့သူ မာရိ၊ ယာကုပ်၏အမိ မာရိနှင့် သျှာလုံ ရို့သည် ယေသျှု၏အလောင်းတော်ကို လိမ်းကျန်ခြင်းငှာ အမွှီးနံ့သာများကို ဝယ်ယူကြ၏။
ထိုအခါ မာရိသည် အလွန်တန်ဖိုးကြီးသော နာဒုဆီမွှီးစစ်စစ် နှစ်ဆယ်ကျပ်သားကို ယူ၍ ယေသျှု၏ ခြီတော်ကို လောင်းချပြီးနောက် မိမိဆံပင်ဖြင့် သုတ်လေ၏။ ဆီမွှီး၏အနံ့သည် တစ်အိမ်လုံးကို မွှီးကြိုင်လေ၏။
ယေသျှုကလည်း “ထိုမိန်းမကို မနှောက်ယှက်ကေ့။ သူမသည် ငါ့အလောင်းကို သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းငှာ ပျင်ဆင်ရသော နိ့အတွက် ဤဆီမွှီးကို သိမ်းထားပါစီ။