19 ပိလတ်က “ယုဒလူမျိုးများ၏သျှင်ဘုရင် နာဇရက်မြို့သား ယေသျှု” ဟု ကဗျည်းစာ တစ်ခုကို ရီးကာ လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင် ချိတ်ဆွဲထားလေ၏။
နာဇရက်ဟုခေါ်သော မြို့တစ်မြို့တွင် နီထိုင်လေ၏။ ထို့ကြောင့် “ကိုယ်တော်အား နာဇရက်မြို့သားဟု ခေါ်ဝေါ်ကြလိမ့်မည်” ဟူသော ပရောဖက်တိအားဖြင့် ဟောထားခသောစကားသည် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်လေ၏။
သူရို့က “ဤသူကား ယုဒလူမျိုးရို့၏ သျှင်ဘုရင် ယေသျှု ဖြစ်သတည်း” ဟု ရီးထားသော ကမ္ပည်းစာကို ကိုယ်တော်၏ ဦးဂေါင်းထက်တွင် ထားကြ၏။
အပြစ်ဖော်ပြသော ကမ္ပည်းလိပ်စာဟူမူကား “ယုဒသျှင်ဘုရင်” ဟု ရီးထားကာ၊ ကိုယ်တော်၏ဦးဂေါင်းတော်ထက်၌ ကပ်ထား၏။
လူတိက “နာဇရက်မြို့သား ယေသျှု ကြွလာတော်မူလျက်ဟိကြောင်း” ကို ပြောကြ၏။
ကိုယ်တော်၏ ဦးဂေါင်းထက်တွင် “ဤသူကား ယုဒသျှင်ဘုရင်ပေတည်း” ဟု ကမ္ပည်း ရီးထိုးထား၏။
နာသနေလကလည်း “ဆရာ၊ ကိုယ်တော်သည် ဘုရားသခင်၏သားတော် ဖြစ်ပါ၏။ ဣသရေလလူမျိုးရို့၏ ဘုရင်ဖြစ်ပါ၏” ဟု လျှောက်လေ၏။
ပိလတ်သည် အိမ်တော်ထဲသို့ ပြန်ဝင်၍ ယေသျှုကို ခေါ်ပြီးလျှင် “သင်သည် ယုဒလူမျိုး၏ သျှင်ဘုရင်လား” ဟု မိန်း၏။
ဤစကားကို ပိလတ်ကြားသောခါ၊ သူသည် ယေသျှုကို ပြန်လွှတ်ရန် ကြိုးစားပြန်၏။ သို့ရာတွင် ယုဒလူမျိုး အပေါင်းရို့က “ထိုသူအား လွှတ်ပီးလိုက်လျှင် မင်းကြီးသည် ဧကရာဇ်မင်း၏ မိတ်ဆွီ မဟုတ်ယာ၊ မိမိကိုယ်ကို ဘုရင်ဟု ဆိုသူသည် ဧကရာဇ်မင်း၏ ရန်သူသာ ဖြစ်ပါ၏” ဟု အော်ဟစ်ပြောဆိုကြ၏။
ထိုနိ့ကား ပသခါပွဲနိ့အတွက် ပျင်ဆင်နိန်ရသော အဖိတ်နိ့ မွန်းတည့်ချိန် ဖြစ်၏။ ပိလတ်က ယုဒလူအပေါင်းရို့အား “ဤသူကား သင်ရို့၏ သျှင်ဘုရင်” ဟု ပြော၏။
ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတိက “‘ယုဒလူမျိုးများ၏ သျှင်ဘုရင်’ ဟု မရီးပါကေ့၊ ထိုသို့ ရီးမည့်အစား ‘ဤသူက ငါသည် ယုဒလူမျိုးတိ၏ သျှင်ဘုရင်ဖြစ်သည်ဟု ပြောဆို၏’ ဟူ၍ ရီးပါ” ဟု ပိလတ်အား လျှောက်ထားကြလေ၏။
ကိုယ်တော်ထံသို့ ချဉ်းကပ်ကြပြီးလျှင် “ယုဒသျှင်ဘုရင် အသက် ရှည်ပါစီ” ဟု ပြောကာ ပါးကို သတ်ကြ၏။
အကျွန်ကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် နာဇရက်မြို့သား ယေသျှု၏နာမတော်အား ဆန့်ကျင်ရန် ဖြစ်နိုင်သမျှအမှုအားလုံးကို ပြုသင့်သည်ဟု ယူဆခပါ၏။
သို့သော် ပေတရုက “ငါ၌ ငွီကြေးမဟိ၊ ယေဒါလည်း ဟိသောအရာကို သင့်အား ပီးမည်။ နာဇရက်မြို့သား ယေသျှုခရစ်တော်၏ နာမတော်မြတ်အားဖြင့် ထ၍ လှမ်းလားလော့” ဟု ဆို၏။