13 ပိလတ်သည်လည်း ထိုစကားသံကို ကြားသောအခါ ယေသျှုကို အပြင်သို့ ထုတ်လာပြီးမှ ဟေဗြဲဘာသာစကားဖြင့် “ဂဗ္ဗသ” ဟု ခေါ်သည့် ကျောက်ပြား စင်္ကြံ၌ ဟိသော တရားပလ္လင်ထက်တွင် ထိုင်တော်မူ၏။
ပိလတ်မင်းသည် တရားပလ္လင်ထက်၌ ထိုင်နိန်စဉ်တွင် မိမိ၏ဇနီးက “အပြစ်ကင်းသောဤသူနှင့် တစ်ခုလည်း ပတ်သက်မှု မဟိစီကေ့၊ ဇာကြောင့်လဲဆိုကေ အကျွန်သည် ညက အိပ်မက်ထဲမှာ ဤသူကြောင့် အလွန် စိတ်ဒုက္ခ ရောက်ခရပါ၏” ဟု သတင်း ပို့လိုက်၏။
သင်ရို့ ကြောက်သင့်သောသူကို ငါဖော်ပြမည်။ ကိုယ်ခန္ဓာကိုသတ်ပြီး သင်ရို့ကို ငရဲ၌ ချပစ်နိုင်သော တန်ခိုးဟိသည့် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ကြလော။ မှန်ပါ၏၊ ထိုအသျှင်ကို ကြောက်ရမည်ဟု သင်ရို့အား ငါဆို၏။”
ကိုယ်တော်သည် မိမိလက်ဝါးကပ်တိုင်ကို မိမိကိုယ်တိုင် ထမ်းရွက်ကာ “ဦးဂေါင်းခွံအရပ်” ဟု ခေါ်တွင်ကြသော အရပ်သို့ ထွက်လာကြ၏။ ထိုအရပ်ကို ဟေဗြဲဘာသာအားဖြင့် ဂေါလဂေါသ ဟု ခေါ်ကြ၏။
ထိုကဗျည်းစာကို ဟေဗြဲဘာသာ၊ လက်တင်ဘာသာ၊ ဟေလသဘာသာစကားများနှင့် ရီးထား၏။ ယေသျှုကို လက်ဝါးကပ်တိုင်မှာ တင်ပြီး သတ်ထားသော နီရာသည် မြို့နှင့် မဝီးသောကြောင့် များစွာသော ယုဒလူမျိုးအပေါင်းရို့သည် ထိုစာကို ဖတ်ကြလေ၏။
ပိလတ်သည် ထိုသို့တောင်းဆိုသံကို ကြားသောအခါ အလွန်ကြောက်ရွံ့လျက်၊
ယေရုဆလင်မြို့၌ ဟိသော သိုးတန်းခါးနားတွင် ရီကန်တစ်ကန် ဟိ၏။ ထိုရီကန်အား ဆင်ဝင်ငါးခုဖြင့် ကာရံထားပြီး ဟေဗြဲဘာသာစကားအားဖြင့် ဗေသေသဒ ဟု ခေါ်ဆို၏။
သို့ရာတွင် ပေတရုနှင့် ယောဟန်ရို့က “ဘုရားသခင်၏ စကားတော်ထက် သင်ရို့၏ စကားကို နားခံခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ရှိ့တော်မှောက်၌ မှန်သလော ဆိုသည်ကို သင်ရို့ကိုယ်တိုင် စီရင်ပီးကြလော။