33 ပိလတ်သည် အိမ်တော်ထဲသို့ ပြန်ဝင်၍ ယေသျှုကို ခေါ်ပြီးလျှင် “သင်သည် ယုဒလူမျိုး၏ သျှင်ဘုရင်လား” ဟု မိန်း၏။
ထိုအချိန်၌ ယေသျှုသည် ရောမဘုရင်ခံ ရှိ့၌ ရပ်နိန်၏။ ရောမဘုရင်ခံက ကိုယ်တော်အား “သင်သည် ယုဒလူမျိုးတိ သျှင်ဘုရင်လား” ဟု မိန်း၏။ ယေသျှုက “မင်းကြီးပြောသည့်အတိုင်း ဖြစ်၏” ဟု ပြန်ပြော၏။
ထို့နောက် ပိလတ်မင်း၏စစ်သားများသည် ယေသျှုကို အိမ်တော်ဝင်းထဲသို့ ယူဆောင်လာကြ၏။ ခြီလျှင်တပ်ခွဲ တစ်ခွဲလုံးဖြင့် ကိုယ်တော့်ကို ပတ်လည်ဝိုင်းထားကြ၏။
ပိလတ်မင်းက “သင်သည် ယုဒသျှင်ဘုရင်ဆိုသည်မှာ မှန်သလော” ဟု ကိုယ်တော်အား မိန်းလေ၏။ ယေသျှုက “မင်းကြီးပြောသည့်အတိုင်း အမှန်ပင်ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ထို့နောက် ထိုသူရို့က “ဤသူသည် ပြည်သူပြည်သားတိကို လှည့်ဖြား၍ ကဲသာဘုရင်အား အခွန်တော်မဆက်ကေ့ဟု တားမြစ်သည်ကို လည်းကောင်း၊ မိမိသည် မေသျှိယဆိုသော ဘုရင်တပါးဖြစ်ကြောင်း ပြောဆိုသည်ကို လည်းကောင်း အကျွန်ရို့ တွိ့ရပါ၏” ဟု ဆို၍ ကိုယ်တော့်ကို စတင်၍ စွပ်စွဲကြ၏။
နာသနေလကလည်း “ဆရာ၊ ကိုယ်တော်သည် ဘုရားသခင်၏သားတော် ဖြစ်ပါ၏။ ဣသရေလလူမျိုးရို့၏ ဘုရင်ဖြစ်ပါ၏” ဟု လျှောက်လေ၏။
ထို့ကြောင့် သူရို့သည် စွန်ပလွံခက်များကို ယူ၍ “ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းကြလော။ သခင်ဘုရား၏ နာမတော်နှင့် ကြွလာတော်မူသော သူသည် မင်္ဂလာဟိစီသတည်း။ ဣသရေလ သျှင်ဘုရင်သည် မင်္ဂလာဟိစီသတည်း” ဟု ကြွေးကြော်လျက် ကိုယ်တော့်ကို ကြိုဆိုရန် ထွက်လာကြ၏။
“အို ဇိအုန်မြို့၊ မကြောက်ကေ့။ သင်ရို့၏ သျှင်ဘုရင်သည် မြည်းသျှေကိုစီး၍၊ ကြွလာသည်ကို ကြည့်ရှုကြလော” ဟု ဆိုထားသည်နှင့်အညီ ဖြစ်လေ၏။
“ဤမိန်းခွန်းသည် မင်းကြီး၏ စကားလား သို့မဟုတ် တခြားလူတိက မင်းကြီးအား ငါ့အကြောင်းကို လျှောက်ကြသလော” ဟု ယေသျှုက မိန်းတော်မူ၏။
ပိလတ်မင်းက “သို့ဖြစ်လျှင် သင်သည် သျှင်ဘုရင်တစ်ပါး ဖြစ်ပါသလော” ဟု မိန်းပြန်၏။ ယေသျှုက “ငါသည် သျှင်ဘုရင်တစ်ပါးဖြစ်သည်ဟု သင်ဆို၏။ ငါသည် သမ္မာတရားကို သက်သီခံခြင်းငှာ ဤလောကထဲ၌ မွီးဖွားခြင်းကိုခံ၍ ဆင်းသက်လာ၏။ သမ္မာတရားနှင့် သက်ဆိုင်သောသူတိုင်းသည် ငါ့စကားကို နားထောင်ကြ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
“သမ္မာတရားဆိုသည်မှာ ဇာလဲ” ဟု ပိလတ်မင်းက မိန်း၏။ ပိလတ်မင်းက ယုဒလူမျိုးတိထံသို့ ပြန်လာပြီးလျှင် “ဤသူကို ပြစ်ဒဏ် ပီးစရာအကြောင်း ငါတစ်ခုမျှ မတွိ့။
ဤစကားကို ပိလတ်ကြားသောခါ၊ သူသည် ယေသျှုကို ပြန်လွှတ်ရန် ကြိုးစားပြန်၏။ သို့ရာတွင် ယုဒလူမျိုး အပေါင်းရို့က “ထိုသူအား လွှတ်ပီးလိုက်လျှင် မင်းကြီးသည် ဧကရာဇ်မင်း၏ မိတ်ဆွီ မဟုတ်ယာ၊ မိမိကိုယ်ကို ဘုရင်ဟု ဆိုသူသည် ဧကရာဇ်မင်း၏ ရန်သူသာ ဖြစ်ပါ၏” ဟု အော်ဟစ်ပြောဆိုကြ၏။
ကိုယ်တော်ထံသို့ ချဉ်းကပ်ကြပြီးလျှင် “ယုဒသျှင်ဘုရင် အသက် ရှည်ပါစီ” ဟု ပြောကာ ပါးကို သတ်ကြ၏။
ပိလတ်မင်းက လူအစုအဝေးဟိရာသို့ တဖန် ထွက်လာပြီးလျှင် “ဤသူကို ပြစ်ဒဏ်ပီးစရာအကြောင်း တစ်ခုမျှ မတွိ့သည်ကို သင်ရို့ မြင်စီခြင်းငှာ ထုတ်ပြမည်၊ ကြည့်ကတ်ပါ” ဟု ပြောပြီးနောက်
အိမ်တော်သို့ ပြန်ဝင်ပြီးလျှင် “သင်သည် ဇာအရပ်က လာသနည်း” ဟု ယေသျှုကို မိန်း၏။ သို့ရာတွင် ယေသျှုကလည်း ပြန်ပြောတော်မမူ။
အရာခပ်သိမ်းအား အသက်ကို ပီးတော်မူသော ဘုရားသခင် ရှိ့၌ လည်းကောင်း၊ ပုန္တိပိလတ်မင်း ရှိ့၌ မိမိ၏ယုံကြည်ချက်ကို အခိုင်အမာ ဝန်ခံခသော ခရစ်တော်ယေသျှု ရှိ့၌ လည်းကောင်း ငါသည် သင့်အား မိန့်မှာလိုက်၏။