15 “သင်ရို့သည် ငါ့ကိုချစ်လျှင် ငါ၏ပညတ်တိကို စောင့်ရှောက်လိမ့်မည်။
“မိမိ၏ အမိ အဖတိကို ငါ့ထက် သာ၍ ချစ်သောသူတိသည် ငါ၏တပည့် မဖြစ်နိုင်၊ မိမိ၏သားသမီးတိကို ငါ့ထက် သာ၍ ချစ်သောသူတိသည်လည်း ငါ၏တပည့် မဖြစ်နိုင်။
ယေသျှုကလည်း “ဘုရားသခင်သည် သင်ရို့၏အဖ ဖြစ်သည်ဆိုလျှင် သင်ရို့သည် ငါ့အား ချစ်ကြလိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား ငါသည် ဘုရားသခင်ထံတော်ပါးမှ လာပြီးလျှင် အဂု ဤနီရာ၌ ရောက်နိန်၏။ ငါသည် ကိုယ့်အခွင့်အာဏာနှင့် လာသည် မဟုတ်။ သို့သော် ဘုရာသခင်သည် ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူ၏။
ဇာသူမဆို သခင်ဘုရားကို မချစ်လျှင် — ကျိန်စာသင့်စီသတည်း။ “မာရားနာထာ” သခင်ဘုရား ကြွလာတော်မူပါ။
အကြောင်းမူကား ငါရို့သည် ခရစ်တော်ယေသျှု၌ အရီဖျားလှီးခြင်း ခံသည်၊ မခံသည်မှာ အရေးမကြီးပေ။ အရေးကြီးသည့်အရာကား မေတ္တာတရားအားဖြင့် လုပ်ဆောင်သော ယုံကြည်ခြင်းပင် ဖြစ်၏။
ဇာခါမျှ မပျက်ပြယ်နိုင်သော မေတ္တာဖြင့် ငါရို့ အသျှင်ယေသျှုခရစ်တော်ကို ချစ်ကြသော လူအပေါင်းရို့၌ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်သည် သက်ရောက်ပါစီသောဝ်။
သင်ရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို မမြင်ဖူးသော်လည်း ချစ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို အဂု မမြင်ရသော်လည်း ယုံကြည်ကြပြီး နှုတ်ဖြင့် မဖော်ပြနိုင်သော ဝမ်းမြောက်ခြင်းနှင့် ရွှင်မြူးလျက် ဘုန်းတော်ကို ချီးမွမ်းကြ၏။
ငါပြောသည့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဆိုသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်များကို နာခံခြင်းဖြင့် အသက်ရှင်ကြရမည် ဟူ၍ ဖြစ်၏။ ထိုပညတ်သည်ကား အစအဦးကပင်လျှင် သင်ရို့အားလုံး ကြားနာခရသည့်အတိုင်း သင်ရို့အားလုံးသည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၌ အသက်ရှင်ကြရမည် ဟူ၍ ဖြစ်၏။