30 ယုဒသည် မုန့်တစ်ဖဲ့ကို ခံယူပြီးလျှင် ချက်ချင်း ထွက်လားလေ၏။ ထိုအချိန်ကား ညအချိန်ဖြစ်၏။
ငါသည် ဗိမာန်တော်ထဲ၌ နိ့တိုင်းဟိသောအခါ သင်ရို့သည် ငါ့ကို မဖမ်းဆီးကတ်။ ယေဒါလည်း ဤအချိန်ကား သင်ရို့၏ အချိန်ဖြစ်၏။ မှောင်မိုက်တန်ခိုး ကြီးစိုးရာ အချိန်လည်းဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ယေသျှုက “ဤမုန့်တစ်ဖဲ့ကို အချဉ်ရည်၌ တို့၍ ငါပီးသောသူဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထို့နောက် မုန့်တစ်ဖဲ့ကို အချဉ်ရည်ခွက်ထဲ၌ တို့ပြီးလျှင် သျှိမုန်သျှာကာရုတ်၏သား ယုဒကို ပီးလေ၏။
သူရို့သည် နာကျင်စီခြင်းငှာလည်းကောင်း အသီသတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း လျင်မြန်တတ်၏။