27 ယုဒသည် ထိုမုန့်ကို ခံယူလိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် စာတန်မာရ်နတ်သည် သူအထဲသို့ ဝင်လေ၏။ ယေသျှုကလည်း၊ “သင် ပြုရမည့်အမှုကို အလျင်အမြန်ပြုလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ထိုအခါ ဝိညာဉ်ဆိုးသည် ထွက်လားပြီးနောက် မိမိထက်ဆိုးသော တခြား ဝိညာဉ်ဆိုး ခုနစ်ကောင်ကို ခေါ်၍ ထိုအိမ်သို့ ပြန်လာကာ ဝင်ရောက်နီထိုင်လေ၏။ ထိုအခါ ထိုသူ၏ နောက်မှဖြစ်လာသောအခြေအနေသည် ရှိ့ကဖြစ်ခသည့်အခြေအနေထက် သာ၍ ဆိုးလေ၏။ ဤခေတ်ကာလ၏ ဆိုးသောသူတိသည်လည်း ဤသို့ ဖြစ်လာကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ထိုအခါ ယေသျှုက “အချင်း စာတန်၊ ငါနှင့် ဝီးရာသို့ ထွက်လားလီ။ ကျမ်းစာက မိန့်မှာထားသည်မှာ သင်၏ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားသခင်ကိုသာ ကိုးကွယ်ရမည်၊ ထိုဘုရားသခင်၏ အမှုကိုသာ ဆောင်ရွက်ရမည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
သူမသည် ချက်ချင်း မင်းကြီးထံပါးသို့ တဖန်ဝင်ပြီးလျှင် “ဗတ္တိဇံဆရာ ယောဟန်၏ ဦးဂေါင်းကို ဗျ့ထက်မှာ တင်ပြီးလျှင် ယခု ပီးတော်မူပါ” ဟု လျှောက်၏။
ထိုအခါ စာတန်သည် တပည့်တော်တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး အပါဝင်ဖြစ်သော ယုဒသျှကာရုတ်ထဲသို့ ဝင်လေ၏။
ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ညစာစားလျက်နိန်ကြ၏။ ယေသျှုကို ရန်သူ့လက်သို့ အပ်နှံရန် မာရ်နတ်သည်သျှိမုန်သျှာကာရုတ်၏သား ယုဒ၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ အကြံအစည်ကို ထည့်ထားပြီး ဖြစ်သတည်း။
သို့ရာတွင် စားပွဲ၌ လျောင်းနိန်သောသူရို့က ယေသျှုသည် ဇာဖြစ်၍ ထိုသို့ မိန့်တော်မူကြောင်းကို နားမလည်ကြပေ။
ထိုအခါ ယေသျှုက၊ “သင်ရို့ တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးကို ငါ ရွီးချယ်သည် မဟုတ်သလော။ သို့သော် သင်ရို့၌ မာရ်နတ်တစ်ဦး ဟိ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ပေတရုက “အာနနိ၊ သင်သည် စာတန်မာရ်နတ်ကို ဇာကြောင့် သင့်စိတ်နှလုံးထဲ၌ အုပ်စိုးခွင့်ပီးပြီးလျှင် သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကို လိမ်လည်ပြီး မြီကွက်ရောင်းရသော ငွီထဲက တချို့ကို ဇာကြောင့် ဖယ်ထားသနည်း။