5 ယေသျှုသည် မာသ၊ သူမ၏အစ်မနှင့် လာဇရုရို့ကို ချစ်တော်မူ၏။
ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ခရီးလားကြစဉ် ရွာတစ်ရွာသို့ ဝင်တော်မူသောအခါ မာသအမည်ဟိသောမိန်းမသည် မိမိ၏အိမ်တွင် ကိုယ်တော့်ကို ကြိုဆို၍ အာဂန္တုဝတ်ကို ပြုလေ၏။
မာသမူကား အာဂန္တုဝတ်ဖြင့် ပျာယာခတ်နိန်၍ ကိုယ်တော်ထံသို့ ချဉ်းကပ်ပြီးလျှင်၊ “သူမသည် အကျွန့်ကို တစ်ယောက်တည်း အလုပ်လုပ်ခြင်းငှာ ချန်ထားခသည်ကို အသျှင်က လစ်လျူယှုနိန်သလား၊ အကျွန့်ကို ကူညီပီးဖို့ သူမကို ပြောပီးတော်မူပါ” ဟု လျှောက်လေ၏။
သခင်ဘုရားကလည်း “မာသ၊ မာသ၊ သင်သည် များစွာသောအမှုကိစ္စကြောင့် စိတ်ပူပန်သောက ရောက်နိန်၏။
မာရိနှင့် သူမ၏ ညီမဖြစ်သူ မာသရို့ နီထိုင်ကြသော ဗေသနိရွာတွင် လာဇရုဆိုသူ လူတစ်ယောက်သည် ဖျားနာလျက်ဟိ၏။
ညီအစ်မနှစ်ယောက်ရို့က “အသျှင်၊ အသျှင်ချစ်တော်မူသောသူသည် ဖျားနာနိန်ပါ၏” ဟု ယေသျှုထံတော်သို့ သတင်းပို့လိုက်ကြ၏။
ယုဒလူအပေါင်းရို့က “ဤသူသည် လာဇရုကို ဇာလောက် ချစ်သည်ကို ကြည့်ကတ်ပါ” ဟု ဆိုကြ၏။
လာဇရု ဖျားနာနိန်ကြောင်းကို ကိုယ်တော်သည် ကြားတော်မူလျှင်၊ ကိုယ်တော်သည် မိမိရောက်ရာ အရပ်တွင် နှစ်ရက် ဆက်၍ နီတော်မူ၏။
တပည့်တော်ရို့ကလည်း “ဆရာ၊ ယုဒလူတိက ဆရာကို မကြာသိမ့်သောအချိန်က ကျောက်ခဲနှင့် ပစ်ခြင်းငှာ အကြံဟိကြသည်ဖြစ်၍ ထိုအရပ်သို့ ပြန်ကြွဦးမည်လော” ဟု မိန်းလျှောက်ကြလျှင်၊
ငါသည် ဘုရားသခင်ထံပါးက ဆင်းလာသည်ကို သင်ရို့သည် ယုံကြည်ကြပြီး ငါ့ကိုလည်း ချစ်ကြသောကြောင့် ခမည်းတော်ကိုယ်တိုင် သင်ရို့ကို ချစ်တော်မူ၏။
အကျွန့်ကို ချစ်တော်မူသော ကိုယ်တော်၏ မေတ္တာတော်သည် သူရို့၌ တည်၍ အကျွန်ကိုယ်တိုင်လည်း သူရို့၌ တည်စီခြင်းငှာ ကိုယ်တော်၏နာမတော်ကို သူရို့အား ညွှန်ပြပြီးဖြစ်၏။ အစဉ်အမြဲ ညွှန်ပြပါဦးမည်” ဟု ဆုတောင်းတော်မူ၏။