32 မာရိသည် ယေသျှုဟိရာအရပ်သို့ ရောက်သောအခါ ကိုယ်တော့်ကို မြင်သဖြင့် ရှိ့တော်၌ ပျပ်ဝပ်လျက် “အသျှင်၊ အသျှင်သာ ဤအရပ်၌ ဟိတော်မူခလျှင် အကျွန့်မောင် သီရမည်မဟုတ်ပါ” ဟု လျှောက်လေ၏။
ထို့နောက် ယေသျှု၏ ခြီတော်ရင်းတွင် ပြပ်ဝပ်လျက် ကျေးဇူးတော် ချီးမွမ်းလေ၏။ ထိုသူကား ယှာမာရိအမျိုးသားဖြစ်၏။
ထိုအခြင်းအရာကို သျှိမုန်ပေတရုမြင်သောအခါ ယေသျှု၏ ခြီတော်ရင်းတွင် ပျပ်ဝပ်လျက် “အသျှင်၊ အကျွန်သည် အပြစ်များသောသူဖြစ်၍ အကျွန်ရို့ပါးမှ ကြွလားတော်မူပါ” ဟုလျှောက်၏။
ထိုအခါ တရားဇရပ်မှူး ယာဣရုဆိုသောသူသည် ကိုယ်တော်ထံသို့ ရောက်လာ၍ ယေသျှု၏ ခြီတော်ရင်းတွင် ပြပ်ဝပ်လျက် သူ၏အိမ်သို့ ကြွတော်မူရန် ကိုယ်တော့်ကို တောင်းပန်တော်မူ၏။
ထိုမာရိကား သခင်ဘုရား၏ ခြီတော်ထက်မာ ဆီမွှီးလောင်း၍ မိမိ၏ဆံပင်နှင့် သုတ်ပီးသူဖြစ်၏။ ဖျားနာနိန်သော လာဇရုသည် သူမ၏မောင် ဖြစ်၏။
မာသက ယေသျှုအား၊ “အသျှင်၊ အသျှင်သာ ဤနီရာ၌ ဟိမည်ဆိုလျှင် အကျွန့်မောင် သီဆုံးလိမ့်မည် မဟုတ်ပါ။
တချို့သော သူရို့က “မျက်ကန်းတိကို မျက်စိပြန်မြင်စီသောသူသည် လာဇရုကို မသီစီခြင်းငှာ မတတ်နိုင်လား” ဟု ဆိုကြ၏။
အရာဟိကလည်း “ဆရာ၊ အကျွန့်သား သီဆုံးမလားခင် အကျွန်နှင့်အတူ လိုက်ပါလော့” ဟု ပြန်၍ လျှောက်လေ၏။
ဤအမှုအရာများကို တွိ့မြင်ကြားသိရသောသူကား ငါ ယောဟန်ပင် ဖြစ်၏။ ထိုအရာများကို တွိ့မြင်ကြားသိရပြီးသောအခါ ငါသည် ကောင်းကင်တမန်အား ကိုးကွယ်ခြင်းငှာ သူ၏ခြီရင်း၌ ပျပ်ဝပ်လိုက်၏။
ထိုအခါ သတ္တဝါလေးပါးရို့က “အာမင်” ဟု မြွတ်ဆိုကြ၏။ အကြီးအကဲရို့သည်လည်း ပျပ်ဝပ်လျက် ကိုးကွယ်ကြ၏။
ထိုသို့ ယူလိုက်သောအခါ သတ္တဝါလေးပါးနှင့် အကြီးအကဲနှစ်ဆယ့်လေးပါးရို့သည် သိုးသူငယ်တော်၏ ရှိ့တော်၌ ပျပ်ဝပ်လျက် နိန်ကြ၏။ ထိုသူအသီးသီးရို့သည် စောင်းများကိုလည်းကောင်း၊ ဘုရားသခင် လူစုတော်၏ ဆုတောင်းပတ္ထနာတည်းဟူသော နံ့သာပေါင်းနှင့်ပြည့်လျက်ဟိသည့် ရွှီဖလားများကို လည်းကောင်း တစ်ခုစီ ကိုင်ဆောင်လျက် ဟိကြ၏။