14 ထို့ကြောင့် ယေသျှုသည်၊ “လာဇရုက သီလားခယာ။
ကိုယ်တော်သည် ဤသွန်သင်ချက်အား လျှို့ဝှက်ခြင်း အလျှင်းမဟိဘဲ မိန့်ကြားတော်မူသဖြင့် ပေတရုသည် ကိုယ်တော့်ကို မိမိနှင့်အတူ ဘေးနားသို့ ပင့်ခေါ်၍ အပြစ်တင်သောစကားကို လျှောက်လေ၏။
ထိုအခါ ယုဒလူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ဝိုင်းရံလျက် “သင်သည် ဇာလောက်ကြာအောင် ငါရို့၏ စိတ်နှလုံးကို ဒွိဟ ဖြစ်စီမည်နည်း။ မေသျှိယ ဖြစ်သည်ဆိုလျှင် အတိအလင်း ပြောပြပါ” ဟု ဆို၏။
ယေသျှုကလည်း၊ လာဇရုသီဆုံးကြောင်းကို ရည်ရွယ်၍ မိန့်တော်မူသော်လည်း သာမန် အိပ်ပျော်ကြောင်းကို ဆိုလိုသည်ဟု တပည့်တော်ရို့က ထင်မှတ်ကြ၏။
ထိုအရပ်၌ ငါမဟိသည်ကို ထောက်၍ သင်ရို့အတွက် ငါ ဝမ်းမြောက်ခြင်း ဟိ၏။ ထို့ကြောင့် သူရို့ ယုံကြည်လာလိမ့်မည်။ သူ့ထံသို့ လားကြကုန်အံ့” ဟု ပွင့်လင်းစွာ မိန့်တော်မူ၏။
“ဤအကြောင်းအရာတိကို သင်ရို့အား ပုံဥပမာသုံး၍ ငါဟောပြောရ၏။ ပုံဥပမာမသုံးဘဲ ဟောပြောရသောအချိန် ရောက်လာလိမ့်မည်။ ထိုအချိန်ရောက်သောအခါ ခမည်းတော်အကြောင်းကို သင်ရို့အား ယှင်းလင်းစွာ ငါပြောပြလိမ့်မည်။
ယေသျှု၏ တပည့်တော်တိက “ယခုအခါ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ရို့ကို ဥပမာမသုံးဘဲ ယှင်းလင်းစွာ ပြောလေပြီ။