25 တဖန် ထိုသူရို့က “သင်သည် မေသျှိယမဟုတ်၊ ဧလိယလည်း မဟုတ်၊ ပရောဖက်တစ်ပါးလည်း မဟုတ်ဘဲနှင့် ဇာကြောင့် ဗတ္တိဇံမင်္ဂလာကို ပီးသနည်း” ဟု မိန်းကြ၏။
လူအုပ်ကြီးက “ဤသူသည် ဂါလိလဲပြည် နာဇရက်မြို့သား ပရောဖက် ယေသျှု ဖြစ်၏” ဟု ပြောကြ၏။
ယေသျှုသည် ဗိမာန်တော်သို့ ဝင်ရောက်၍ ဆုံးမဩဝါဒကို ပီးတော်မူစဉ်တွင် ယဇ်ပရောဟိတ် အကြီးအကဲရို့နှင့် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်ရို့သည် ကိုယ်တော်ပါးသို့ ရောက်လာကြ၏။ သူရို့က “သင်သည် ဤရာတိကို ဇာအခွင့်အာဏာနှင့် လုပ်နိန်ပါလဲ။ ယေပြီးကေ သင့်အား ဤအခွင့်အာဏာကို ဇာသူက ပီးထားလဲ” ဟု မိန်းကြ၏။
သူရို့သည် မိမိ အပြစ်တိကို ဝန်ခံကြပြီးနောက် ယောဟန်သည်လည်း သူရို့အား ယော်ဒန်မြစ်၌ ဗတ္တိဇံကို ပီး၏။
ထိုသူရို့သည် ဖာရိယှဲရို့ထံမှ စီရွှတ်လိုက်သောသူတိ ဖြစ်ကြ၏။
ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းက “ငါရို့သည် သင်ရို့အား ထိုသူ၏နာမကို အမှီပြု၍ ဟောပြောသွန်သင်ခြင်းမပြုရန် တင်းကြပ်စွာ အမိန့်ပီးခ၏။ သို့သော် သင်ရို့သည် ယေရုဆလင်တစ်မြို့လုံး၌ ပြန့်နှံ့စွာ ဟောပြောသွန်သင်ပြီး ထိုသူ သီဆုံးရသည်မှာ ငါရို့ကြောင့်ဖြစ်သည်ဟု အပြစ်တင်လိုပါသည်တကား” ဟု တမန်တော်ရို့အား ပြောကြားကြ၏။