ယာကုပ် 2:23 - ဓမ္မသစ်ကျမ်း ရခိုင်ဘာသာစကား

²³ ထိုအခါ “အာဗြဟံသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်၏။ ထိုယုံကြည်ခြင်းကို သူ၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းအဖြစ် မှတ်တော်မူ၏” ဟူသော ကျမ်းချက်သည် ပြည့်စုံခြင်းသို့ ရောက်လေ၏။ အာဗြဟံသည်လည်း ဘုရားသခင်၏ အဆွီဟု ခေါ်ဝေါ်ခြင်းကို ခံရလေ၏။

ယာကုပ် 2:23 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

မာကု 12:10

ကျမ်းစာတော်မြတ်၌ “ ‘တိုက်ကိုဆောက်သောသူရို့ ပယ်ထားသောကျောက်သည်၊ အားလုံးထက်၊ အရေးကြီးဆုံးသောနီရာ၌ သုံးရသောကျောက်ဖြစ်လာရ၏။

မာကု 15:27

ကိုယ်တော်နှင့်အတူ ဒါးပြနှစ်ယောက်ကိုလည်း လက်ယာတော်ဖက်၌ တစ်ယောက်၊ လက်ဝဲတော်ဖက်၌ တစ်ယောက် ထား၍ လက်ဝါးကပ်တိုင်ထက်တွင် ရိုက်ထားကြ၏။

လုကာ 4:21

ကိုယ်တော်က “ဤကျမ်းစာ၌ပါသော အကြောင်းအရာများသည် သင်ရို့ကြားသည်အတိုင်း ဤနိ့ ပြည့်စုံလီဗျာယ်” ဟု သူရို့အား မိန့်တော်မူ၏။

တမန်တော် 1:16

“ညီအစ်ကိုမောင်နှမရို့၊ ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးဖို့ လမ်းပြသူ ယုဒသျှာကရုတ်ကို ရည်မှတ်၍ သန့်ယှင်းသောဝိညာဉ်တော်က ဒါဝိဒ်အားဖြင့် ကျမ်းစာတော်မြတ်၌ ဖော်ပြခသည့်အတိုင်း အမှန်ပင် ပြည့်စုံရမည်။

ရောမ 11:2

ဘုရားသခင်သည် အစကတည်းက သိမှတ်တော်မူသော မိမိလူတိကို ထားပစ်ခသည် မဟုတ်။ ဧလိယက ဣသရေလလူမျိုး တစ်ဖက်၌ ဘုရားသခင်အား တောင်းဆိုထားသည့် ကျမ်းစကားကို သင်ရို့ သိကြ၏။

ရောမ 9:17

ကျမ်းစာ၌ အဲဂုတ္တုဘုရင်အား ပြောဆိုထားသည်မှာ၊ “ငါ၏တန်ခိုးကို ပြခြင်းငှာလည်းကောင်း၊ ငါ၏နာမကို မြီကြီးတပြင်လုံးသို့ ကျော်စောခြင်းငှာလည်းကောင်း၊ သင့်ကို ဘုရင်အရာ၌ ငါ ချီးမြှောက်ပြီ” ဟု ဆိုထား၏။

ဂလာတိ 3:22

သို့ရာတွင် ယေသျှုခရစ်၌ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ထိုယုံကြည်သူတိုင်းအား ကတိတော်ကို ရဟိခံစားစီခြင်းငှာ လောကတစ်ခုလုံးသည် အပြစ်တရား၏ လက်အောက်တွင် ကျရောက်နိန်ကြောင်းကို ကျမ်းစာတော်မြတ်၌ ဖော်ပြထား၏။

ဂလာတိ 3:6

ထိုနည်းတူ ကျမ်းစာတော်မြတ်က “အာဗြဟံသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်၏။ သူ၏ယုံကြည်ခြင်းကို ဖြောင့်မတ်ခြင်းအဖြစ် ဘုရားသခင်သည် မှတ်တော်မူ၏” ဟု ဆို၏။

၂ တိမောသေ 3:16

ကျမ်းစာတော်မြတ် အားလုံးသည် ဘုရားသခင် မှုတ်သွင်းထားတော်မူသည်ဖြစ်၍ ထိုကျမ်းစာတော်မြတ်သည် သမ္မာတရားကို သွန်သင်ခြင်း၊ အပြစ်ကို ဖော်ပြ၍ ဆုံးမခြင်း၊ အမှားကို ပြုပျင်ခြင်း၊ မှန်သောအသက်လမ်းကို ညွှန်ပြပီးခြင်း၌ အသုံးဝင်တော်မူ၏။

ယာကုပ် 2:24

ငါရို့သည် ယုံကြည်ခြင်း တစ်ခုတည်းဖြင့် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ မရောက်၊ အကျင့်အားဖြင့်သာ ဖြောင့်မတ်ရာသို့ ရောက်သည်ကို သင်ရို့ သိမှတ်ကြလော့။

၁ ပေတရု 2:6

အကြောင်းမူကား ကျမ်းစာတော်မြတ်၌၊ “ကြည့်ရှုလော့၊ ငါသည် ကျောက်တစ်လုံးကို ဇိအုန်တောင်ထက်၌ ချထား၏။ ထိုကျောက်သည် ငါရွီးချယ်၍ အဖိုးထိုက်သော ထောင့်ချုပ်ကျောက် ဖြစ်လာ၏။ ဇာသူမဆို ထိုအသျှင်ကို ယုံကြည်သောသူသည် လုံးဝ စိတ်ပျက်ရလိမ့်မည် မဟုတ်” ဟု ဆိုထား၏။