6 သို့ရာတွင် သူသည် သံသယမဟိဘဲ ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် တောင်းရမည်။ အကြောင်းမူကား သံသယဟိသောသူသည် လီတိုက်ရာသို့ ရွိ့တတ်သော ပင်လယ်လှိုင်းနှင့် တူ၏။
ထိုအခါ ပေတရုက “သခင်ဘုရား၊ ကိုယ်တော်သာမှန်လျှင် အကျွန်လည်း ရီထက်က လမ်းလျှောက်၍ ကိုယ်တော်ပါးသို့ လာစီခြင်းငှာ မိန့်တော်မူပါ” ဟု လှမ်း၍ ပြော၏။
သူရို့သည် ငါ ရွှတ်လိုက်သော သူတိဖြစ်သောကြောင့် အဆင်သင့်ပျင်၍ ဆင်းပြီးလျှင် သံသယမဟိဘဲ သူရို့နှင့်အတူ လိုက်လားလီ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ထို့နောက် ငါရို့သည် ပရိယာယ်ဖြင့် လူရို့ကို လမ်းလွဲအောင် လိမ်လည်ပြောဆိုတတ်သော သူရို့၏ သြဝါဒမှိုင်းများအထဲ၌ လွင့်ပါလားသော အသျှေတိပိုင် ဖြစ်ရမည်မဟုတ်။
အသင်းတော် ဝတ်ပြုစည်းဝေးခြင်းတိုင်းတွင် ဘုရားသခင်၌ ဆက်ကပ်ထားသော ယောက်ျားရို့သည် အမျက်ဒေါသထွက်ခြင်း၊ ငြင်းခုံခြင်းကို မပြုဘဲ မိမိရို့၏သန့်ယှင်းသောလက်ကို မြှောက်၍ ဆုတောင်းပီးခြင်းငှာ ငါသည် အလိုဟိ၏။
ကတိပီးထားတော်မူသော အသျှင်သည် သစ္စာနှင့် ပြည့်စုံတော်မူသည်ဖြစ်၍ ငါရို့ ဝန်ခံထားသော မျှော်လင့်ခြင်းကို ခိုင်မြဲစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားကြကုန်အံ့။
ယုံကြည်ခြင်းမဟိလျှင် ဘုရားသခင် နှစ်သက်ခြင်းကို မရနိုင်။ အကြောင်းမူကား ဘုရားသခင်ထံပါးသို့ လာသောသူသည် ဘုရားသခင်ဟိတော်မူသည်ကို လည်းကောင်း၊ ဘုရားသခင်သည် မိမိကို စိတ်အားကြီးစွာ ရှာသောသူတိအား အကျိုး ပီးတော်မူသည်ကို လည်းကောင်း ယုံကြည်ရသောကြောင့်ဖြစ်၏။
အသစ်အဆန်းသော ဩဝါဒအမျိုးမျိုးနောက်သို့ မလိုက်ကတ်ကေ့။ အစားအစာနှင့် ပတ်သက်၍ စည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာခြင်းအားဖြင့် မဟုတ်ဘဲ၊ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်အားဖြင့် အတွင်းလူကို ခွန်အားနှင့် ပြည့်စုံစီခြင်းသည် ကောင်းမြတ်ပေ၏။ ထိုစည်းမျဉ်းများသည် လိုက်နာသောသူအား အထောက်အပံ့ မပြုနိုင်။
ထိုသူသည် ဘုရားသခင်ထံပါးမှ တစ်စုံတစ်ခုကိုမျှ ရလိမ့်မည်ဟု ထင်မှတ်စရာ မဟိပေ။
ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ဆုတောင်းခြင်းသည် လူနာကို ကျန်းမာစီလိမ့်မည်။ သခင်ဘုရားသည်လည်း သူ့ကို ထူမတော်မူလိမ့်မည်။ သူရို့သည် အပြစ်ကို ပြုမှားမိခလျှင်လည်း ထိုသူ့ရို့ကို ခွင့်ရွှတ်တော်မူလိမ့်မည်။
ထိုသူရို့သည် ရီခန်းလားသည့် စမ်းချောင်းများ၊ လီမုန်တိုင်းတွင် ရွှင့်လားသည့် မြူခိုးများကဲ့သို့ ဖြစ်ကြ၏။ ဘုရားသခင်သည် သူရို့အတွက် အလွန် မှောင်မိုက်သော နီရာကို သီးသန့်ထားတော်မူ၏။