6 ထို့နောက် ငါရို့သည် အချင်းချင်း နှုတ်ဆက်ပြီး သင်္ဘောထက်သို့ တက်ကြ၏။ သူရို့သည်လည်း မိမိအိမ်သို့ ပြန်ကြ၏။
သူသည် ထ၍ မိမိ၏အဖပါးသို့ ပြန်လားလေ၏။ “သို့ရာတွင် သူ၏ဖခင်သည် အဝီးကပင် သူ့ကို မြင်လျှင် အလွန်သနားသော စိတ်ဖြင့် မိမိသားပါးသို့ ဗြီးလားပြီးလျှင် သားကို ဖက်၍ နမ်းလေ၏။
ထိုသူသည် မိမိလူမျိုးရို့ပါးသို့ ကြွတော်မူသော်လည်း မိမိလူရို့က လက်မခံကြ။
သင်ရို့သည် တကွဲတပြားစီဖြစ်လျက် အသီးသီး မိမိရို့အိမ်သို့ ပြန်လားကြပြီးလျှင် ငါ့ကို တစ်ယောက်တည်း ထားပစ်ခမည့်အချိန်သည် ရောက်လာမည်ဖြစ်၍ ယခုပင် ရောက်လာလေပြီ။ သို့သော်လည်း ငါသည် တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်၊ ခမည်းတော်သည် ငါနှင့်အတူ ဟိတော်မူ၏။
ထို့နောက် ဤတပည့်တော်အား “ထိုမိန်းမသည် သင်၏အမိ ဖြစ်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုအချိန်မှစ၍ ဤတပည့်တော်က မယ်တော်အား မိမိအိမ်၌ နီထိုင်ရန် ခေါ်ဆောင်လားလေ၏။
ထို့နောက် လူအပေါင်းရို့သည် မိမိအိမ်သို့ အသီးသီး ပြန်လားကြသော်လည်း၊
သို့သော် ငါရို့ညီအစ်ကို တိတုကို မတွိ့ရသဖြင့် ငါသည် အလွန် စိတ်ပူပန်ခြင်းဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် ငါသည် ထိုမြို့မှ လူတိကို နှုတ်ဆက်ပြီးလျှင် မာကေဒေါနိပြည်သို့ ထွက်လားလေ၏။