16 ကဲသရိမြို့မှ တပည့်တော်တချို့သည်လည်း အကျွန်ရို့နှင့်အတူ လိုက်ကြပြီး ကုပရုကျွန်းသား ယုံကြည်သူ လူဟောင်းတစ်ဦးဖြစ်သူ မနာသုန်အိမ်၌ တည်းခိုခြင်းငှာ အကျွန်ရို့အား ခေါ်လားကြ၏။
နောက်တစ်ရက်၌ သူရို့သည် ကဲသရိမြို့သို့ ရောက်ကြ၏။ ကော်နေလိသည် မိမိ ဖိတ်ခေါ်ထားသော ဆွီမျိုး၊ မိတ်ဆွီအပေါင်းအသင်းတိနှင့် အတူတကွ ထိုမြို့၌ စောင့်ကြိုနိန်ကြ၏။
ပေတရုက သူရို့ကို ယေသျှုခရစ်တော်၏ နာမတော်မြတ်၌ ဗတ္တိဇံပီးခြင်းငှာ စီစဉ်၏။ ထို့နောက် သူရို့က ပေတရုအား သူရို့နှင့်အတူ ရက်အတန်ကြာ နီထိုင်ရန် တောင်းပန်ကြ၏။
သတေဖန်ကို ကွပ်မျက်လိုက်ပြီးနောက် နှိပ်စက်ညှည်းပန်းခြင်း ဖြစ်ပေါ်လာသောကြောင့် ကွဲပြားလားကြသော ယုံကြည်သူများထဲက တချို့သည် ယုဒလူမျိုးတိကိုသာ သတင်းကောင်းတရား ဟောပြောလျက်၊ ဖိနိတ်ပြည်၊ ကုပရုကျွန်းနှင့် အန္တိအုတ်မြို့များသို့ ရောက်လားကြ၏။
ထိုအကြောင်းအရာနှင့်ပတ်သက်၍ အချင်းချင်း ပြင်းထန်စွာ အငြင်းပွားကြပြီး သဘောထားကွဲပြားကာ ဗာနဗသည် မာကုကို ခေါ်၍ ကုပရုကျွန်းသို့ ရွက်ရွှင့်လေ၏။
အချိန်အင်တန်ကြာ အပြန်အလှန် ဆွေးနွေးငြင်းခုံကြပြီးနောက် ပေတရုသည် ထလျက် “ညီအစ်ကို မောင်နှမရို့၊ လူမျိုးခြားတိသည် သတင်းကောင်းတရားကို ကြားနာ၍ ယုံကြည်ခြင်းသို့ ရောက်ကြစီခြင်းငှာ ထိုတရားကို ဟောပြောရန်အတွက် ဘုရားသခင်သည် ရှိ့ဦးစွာအားဖြင့် သင်ရို့အထဲက ငါ့ကို ရွီးကောက်တော်မူသည်ကို သင်ရို့သိကြ၏။
နောက်တစ်နိ့၌ ငါရို့သည် ထိုမြို့မှ ထွက်ခွာလျှင် ကဲသရိမြို့သို့ ရောက်ကြ၏။ ငါရို့သည် ထိုမြို့တွင် ဧဝံဂေလိဆရာ ဖိလိပ္ပု၏အိမ်၌ တည်းခိုကြ၏။ ထိုဖိလိပ္ပုမူကား၊ ယေရုဆလင် အသင်းတော်မှ ရွီးချယ်ထားသော ဆရာခုနစ်ပါးထဲမှ တစ်ပါးအပါအဝင်ဖြစ်၏။
ယောသပ် နာမည်ဟိ၍ နှစ်သိမ့်ခြင်း၏သားဟု ဆိုလိုသည့် ဗာနဗဟူ၍ နာမည်သစ်ဖြင့် တမန်တော်ရို့ မှည့်ခေါ်သော ကုပရုပြည်သား လေဝိလူမျိုးတစ်ယောက်သည်၊
ဖိလိပ္ပုသည် အာဇုတ်မြို့၌ ပေါ်လာ၍ ကဲသရိမြို့သို့ ရောက်သည့်တိုင်အောင် လမ်းတစ်လျှောက်၌ဟိသော မြို့တိုင်း၌ သတင်းကောင်းကို ဟောပြော၍ ခရီးဆက်လေ၏။
ငါနှင့်အတူ အကျဉ်းကျခံဖူးခသော ငါ၏ လူမျိုးချင်းဖြစ်သော ယုဒအမျိုးသားများဖြစ်ကြသည့် အန္ဒြောနိတ်နှင့် ယုနိကိုလည်း နှုတ်ဆက်လိုက်ပါ၏။ သူရို့သည် တမန်တော်များထဲ၌ ထင်ပေါ်သောသူများ ဖြစ်ကြသည့်အပြင် ငါ့ထက်အလျင် ခရစ်တော်ကို ယုံကြည်သူများလည်း ဖြစ်ကြ၏။
အသက်ကြီးသော ငါ ပေါလုသည် အဂုအခါ ခရစ်တော်ယေသျှုအတွက် အကျဉ်းကျခံနိန်ရသောသူ ဖြစ်လျက်ပင် သင့်ကို ချစ်သောကြောင့် တောင်းပန်ခြင်းဖြင့်သာ ပြောဆို၏။