12 သူရို့သည် အံ့မောကျလျက် ဝေခွဲမရဖြစ်ကာ “ဤအမှုအရာကား ဇာသို့သောအမှုအရာ ဖြစ်သနည်း” ဟု အချင်းချင်း ပြောဆိုကြ၏။
ယေသျှုသည် ဤအရာများကို ဟောပြောပြီးသောအခါ လူအပေါင်းရို့သည် ကိုယ်တော်၏ဆုံးမသြဝါဒပီးခြင်းကို အလွန်အံ့သြကြ၏။
အကြောင်းမူကား ယောဟန်သည် ကောင်းမြတ်ပြီး၊ သန့်ယှင်းသူဖြစ်ကြောင်းကို ဟေရုဒ် သိသဖြင့် ကြောက်၍ စောင့်ရှောက်လျက် ထား၏။ ယောဟန်၏ ဟောပြော သွန်သင်ချက်များကို ကြားနာရသောအခါ၌ စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်သော်လည်း ဝမ်းမြောက်စွာနှင့်ပင် ကြားနာလေ့ ဟိသောကြောင့်ဖြစ်၏။
ထို့ကြောင့် သူသည် အခိုင်းအစီတစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီး ‘ဇာတိ လုပ်နိန်ကတ်လဲ’ ဟု သူ့အား မိန်း၏။
သူသည် လူထုပရိသတ်ကြီး လားကြသံကို ကြား၍ အကြောင်းကို စုံစမ်းမိန်းမြန်း၏။
ပေတရုသည် ဤဗျာဒိတ်ရူပါရုံ၏ အဓိပ္ပာယ်ကို စဉ်းစားနိန်သောအခါ ကော်နေလိက စီရွှတ်လိုက်သော လူရို့သည် သျှိမုန်အိမ်ကို မိန်းမြန်းရှာဖွီကြပြီးလျှင် ယခုတွင် သူရို့သည် အိမ်တန်းခါးရှိ့၌ ရောက်လာ၍ မတ်တပ်ရပ်နိန်ကြ၏။
သင် ပြောနိန်သောအရာတိကို ငါရို့ ကြားရသည်မှာ တချို့သည် ငါရို့အတွက် အထူးအဆန်း ဖြစ်နိန်ပါ၏။ ထိုအရာတိကား ဇာကို ဆိုလိုသည်ကို ငါရို့ သိချင်ပါ၏” ဟု ဆိုကြ၏။
ယုဒအမျိုးသားတိနှင့် ယုဒဘာသာသို့ ကူးပြောင်းလာကြသော တခြားလူမျိုးတိ ဖြစ်ကြပြီး၊ ငါရို့ထဲမှ တချို့သည် ကုရေတေပြည်သားနှင့် အာရပ်အမျိုးသားများ ဖြစ်ကြ၏။ သို့သော် ငါရို့သည် ဘုရားသခင်ပြုတော်မူသော ကြီးမြတ်သည့် အမှုများကို ငါရို့ဘာသာစကားဖြင့် သူရို့ ဟောပြောသည်ကို ကြားရယာ” ဟု ဆို၏။
သူရို့သည် အံ့မောကျကြလျက်၊ “ဤကဲ့သို့ ဟောပြောနိန်ကြသော ဤလူတိကား ဂါလိလဲပြည်သားတိ မဟုတ်ပါလား။