22 ထိုအခါ ပေါလုသည် အာရေတောင် မြို့တော်ကောင်စီရှိ့၌ မတ်တပ်ရပ်လျက် “အေသင်မြို့သူမြို့သားအပေါင်းရို့၊ သင်ရို့သည် နည်းအမျိုးမျိုးနှင့် ဘာသာတရားတိကို အလွန်ကြည်ညိုကြသည်ကို ငါ သိမြင်ရပါ၏။
ပေါလုကို လိုက်ပို့သောသူရို့သည် အေသင်မြို့တိုင်အောင် လိုက်ပို့ကြပြီးနောက် သိလနှင့် တိမောသေအား မိမိပါးသို့ တတ်နိုင်သလောက် အလျင်အမြန် လိုက်လာကြရန် ပေါလု၏အမှာစာကို ယူဆောင်၍ သူရို့သည် ဗေရိမြို့သို့ ပြန်လာကြလေ၏။
ပေါလုသည် အေသင်မြို့၌ သိလနှင့် တိမောသေကို စောင့်နိန်စဉ်၊ ထိုမြို့ တစ်မြို့လုံး၌ ရုပ်တုများနှင့် ပြည့်လျက်ဟိသည်ကို မြင်လျှင် သူသည် အလွန် စိတ်ပျက်ရလေ၏။
ထို့ကြောင့် ထိုသူရို့သည် အာရေတောင်၌ဟိသော မြို့တော်ကောင်စီရှိ့သို့ ပေါလုကို ခေါ်လာကြပြီးလျှင် “သင် ဟောပြောနိန်သော ဤအယူဝါဒသစ်ကို ငါရို့ သိချင်ပါ၏။
လူအချို့သည် ပေါလုနှင့် မိတ်ဖွဲ့၍ ယုံကြည်ခြင်းသို့ ရောက်ကြ၏။ ထိုသူတိမှာ ဒယောနုသိ ဟုခေါ်ကြသော အာရေတောင်ကောင်စီဝင် တစ်ယောက်နှင့် ဒမောရိ ဟုခေါ်ကြသော မိန်းမတစ်ယောက်အပြင် အခြားသူတိလည်း ပါကြ၏။
နောက်ဆုံး၌ မြို့စာရေးသည် ထိုလူတိကို ဆိတ်ဆိတ်နိန်စီပြီးလျှင် “ဧဖက်မြို့သားရို့၊ ကြီးမြတ်သော အာတေမိနတ်ဘုရားမ၏ နတ်ကွန်းနှင့် ကောင်းကင်ဘုံမှ ကျလာသည့် သူမ၏ ရုပ်တုကို စောင့်ထိန်းသော သူများဖြစ်ကြောင်းကို လူတိုင်း သိကြ၏။
အကြောင်းမူကား သူရို့စွပ်စွဲမှုများသည် သူရို့၏ ဘာသာတရားနှင့်ပတ်သက်၍ သော်လည်းကောင်း၊ သီလွန်ပြီးသော ယေသျှု ဟု ခေါ်ဆိုသော သူတစ်ယောက်နှင့်ပတ်သက်၍ သော်လည်းကောင်း အငြင်းပွားမှုသာ ဖြစ်၏။ ထိုယေသျှုသည် သီလွန်လားသော်လည်း အသက်ရှင်လျက် ဟိသည်ဟု ပေါလုက ပြောဆို၏။