9 ပေါလုသည် ညဉ့်အခါ၌ မာကေဒေါနိပြည်သား တစ်ယောက်က “မာကေဒေါနိပြည်သို့ ကူး၍ ငါရို့ကို ကူညီပါ” ဟု ရပ်လျက် သူအား တောင်းပန်နိန်သော ဗျာဒိတ်ရူပါရုံ တစ်ခုကို ကိုမြင်လေ၏။
တစ်နိ့၌ မွန်းလွဲ သုံးချက်တီးခန့်အချိန်တွင် ဗျာဒိတ်ရူပါရုံတစ်ခု၌ သူ့အား “ကော်နေလိ” ဟု ခေါ်သည့် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးကို ထင်ရှားစွာ မြင်လေ၏။
ကော်နေလိကလည်း “လွန်ခသော သုံးရက်ခန့်က မွန်းလွဲသုံးချက်တီး ဤအချိန်တွင် အကျွန်သည် အကျွန့်အိမ်၌ ဆုတောင်းနိန်စဉ်၊ အရောင်တောက်ပသော အဝတ်ကို ဝတ်ဆင်ထားသော လူတစ်ယောက်သည် အကျွန်၏ရှိ့မှာ အမှတ်မထင် လာရပ်ပြီးလျှင်
ပေါလုသည် ဤရူပါရုံကို မြင်လျှင်မြင်ချင်း ငါရို့သည် မာကေဒေါနိပြည်သို့ ထွက်ခွာရန် အဆင်သင့်ပျင်ကြ၏။ အကြောင်းမူကား ထိုပြည်၌ဟိသော လူတိအား သတင်းကောင်းတရားကို ဟောကြားခြင်းငှာ ဘုရားသခင် ငါရို့ကို ခေါ်တော်မူသည်ဟု ငါရို့သည် ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်ကြသောကြောင့်ဖြစ်၏။
ငါရို့သည် ထိုမြို့မှ ကုန်းကြောင်းခရီးဖြင့် ထွက်လာကြပြီး ဖိလိပ္ပိမြို့သို့ ရောက်ကြ၏။ မာကေဒေါနိပြည်၏ ပထမဆုံး ခရိုင်မြို့ တစ်မြို့ဖြစ်သော ထိုမြို့သည် ရောမလက်အောက်ခံ မြို့တစ်မြို့ဖြစ်၏။ ငါရို့သည် ထိုမြို့၌ ရက်အင်တန်ကြာ နီခကြ၏။
သိလနှင့် တိမောသေသည် မာကေဒေါနိပြည်မှ ရောက်လာကြသောအခါ ပေါလုသည် ယုဒလူမျိုးတိအား ယေသျှုသည် မေသျှိယ ဖြစ်ကြောင်းကို သက်သီခံလျက် မိမိအချိန်အားလုံး၌ တရားဟောခြင်းအမှုကိုသာ ဆောင်ရွက်လေ၏။
ဤအမှုအရာများ ဖြစ်ပျက်ပြီးနောက်၊ မာကေဒေါနိပြည်နှင့် အခါယပြည်ကို ဖြတ်၍ ယေရုဆလင်မြို့သို့ ခရီးပြုမည်ဟု ပေါလုသည် စိတ်ပိုင်းဖြတ်လေ၏။ “ငါသည် ထိုဒေသများသို့ လားပြီးနောက် ရောမမြို့ကို မြင်ရလိမ့်မည်” ဟု ပေါလု ဆို၏။
ထို့ကြောင့် သူသည် အာယှိပြည်၌ ကာလအတန် တည်းခိုနီစဉ်၊ မိမိအား အလုပ်အကျွေးပြုသောသူ တိမောသေနှင့် ဧရတ္တုရို့ကို မာကေဒေါနိပြည်သို့ စီရွှတ်လိုက်၏။
တစ်မြို့လုံး ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်၍၊ လူအများရို့သည် ပေါလုနှင့်အတူ ခရီးလားဖော်တိဖြစ်သော မာကေဒေါနိပြည်သား ဂါယုနှင့် အာရိတ္တာခုရို့ကို ဖမ်းဆီး၍ ပွဲခံရာဇရပ်သို့ ဆွဲခေါ်လားကြ၏။
ထိုရုန်းရင်းခတ်သောအမှု ပြီးလားသည့်နောက် ပေါလုသည် ယုံကြည်သူရို့ကို ခေါ်၍ အားပီးစကားပြောပြီး နှုတ်ဆက်လေ၏။ ထို့နောက် သူသည် မာကေဒေါနိပြည်သို့ ထွက်ခွာလားလေ၏။
သူသည် ထိုပြည်၌ သုံးလတိုင်တိုင် တည်းခိုလေ၏။ ထို့နောက် ယှုရိပြည်သို့ သင်္ဘောဖြင့် ရွက်ရွှင့်မည်ပြုစဉ် ယုဒလူရို့သည် မိမိအား လုပ်ကြံရန် ကြံစည်နိန်သည်ကို သိသဖြင့်၊ မာကေဒေါနိပြည်လမ်းဖြင့် ပြန်မည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်လေ၏။
အကျွန်ရို့သည် အာဒြမုတ္တိမြို့မှ လာသော သင်္ဘောဖြင့် ရွက်ရွှင့်ကြ၏။ ထိုသင်္ဘောသည် အာယှိပြည်တစ်လျှောက်၌ဟိသော သင်္ဘောဆိပ်ကမ်းမြို့များသို့ လားမည့် သင်္ဘောဖြစ်၏။ ငါရို့နှင့်အတူ အာရိတ္တာခု အမည်ဟိသော မာကေဒေါနိပြည် သက်သာလောနိတ်မြို့သား တစ်ယောက်သည်လည်း လိုက်ပါလာ၏။
လုဒ္ဒမြို့သည် ယုပ္ပေမြို့နှင့် မဝီးသဖြင့် လုဒ္ဒမြို့တွင် ပေတရုဟိကြောင်းကို ယုံကြည်သူရို့ ကြားသိကြလျှင် လူနှစ်ဦးကို သူ့ထံသို့ ရွှတ်လိုက်ကာ “အကျွန်ရို့ပါးကို လျင်မြန်စွာ ကြွလာတော်မူပါ” ဟု တောင်းပန်ကြ၏။
အကြောင်းမူကား၊ မာကေဒေါနိပြည်နှင့် အခါယပြည်၌ ဟိသော အသင်းတော်များက ယေရုဆလင်မြို့၌ဟိသော သန်းယှင်းသော လူစုတော်ရို့ထဲက ဆင်းရဲသားတိကို အလှူဝတ္ထုတိ ပီးကမ်း၍ ကူညီမစရန် ဆုံးဖြတ်ကြသောကြောင့် ထိုအမှုများကို ငါသည် ဆောင်ရွက်ရန် ဖြစ်၏။
ထို့အပြင် မာကေဒေါနိပြည်မှ လာကြသည့် ညီအစ်ကိုမောင်နှမရို့က ငါလိုသမျှကို ယူလာကြသည်ဖြစ်၍ ငါသည် သင်ရို့နှင့်အတူ ဟိနိန်စဉ် ငွီကြေးလိုအပ်ချိန်၌ သင်ရို့အား ဒုက္ခမပီးခ။ ငါသည် သင်ရို့အတွက် အယင်ကဖြစ်စီ၊ နောင်အခါ၌ဖြစ်စီ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး ဖြစ်စီလိမ့်မည်မဟုတ်။
ငါမြင်ရသည့် ဗျာဒိတ်တော်သည် အလွန် ထူးမြတ်သောကြောင့် ငါ့ကို ထောင်လွှားခြင်း မပြုစီရန် ငါ၏ ခန္ဓာတွင် နာကြင်စီသော ဆူးတစ်ခုကို ပီး၏။ ထိုဆူးသည် စာတန်၏ စီတမန်သဖွယ် ငါ့ကို ဒဏ်ခတ်၍ ငါ၏မာနကို ချိုးနှိမ်၏။
မာကေဒေါနိပြည်သို့ ရောက်သည့်အခါ၌ပင်လျှင် ငါရို့သည် အနားမယူခကြပေ။ ထိုအရပ်၌ အဖက်ဖက်မှ ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်းများ၊ အချင်းချင်း အငြင်းပွားမှုများ ဟိကြသည်ဖြစ်၍ ငါရို့၏ စိတ်နှလုံး၌လည်း ကြောက်ရွိ့စိတ် ဟိခကြ၏။
ညီအစ်ကိုမောင်နှမရို့၊ မာကေဒေါနိပြည်၌ဟိသော အသင်းတော်တိအား ဘုရားသခင် ပီးသနားတော်မူသော ကျေးဇူးတော်အကြောင်းကို သင်ရို့ သိကြရန် ငါရို့သည် အလိုဟိကြ၏။
အကြောင်းမူကား သင်ရို့၏ ကူညီထောက်ပံ့လိုသော စေတနာစိတ်ကို ငါသိသည်ဖြစ်၍ သင်ရို့အကြောင်းကို မာကေဒေါနိပြည်သားတိအား၊ “အခါယပြည်၌ဟိသော ညီအစ်ကိုမောင်နှမရို့သည်၊ မနှစ်ကပင် ကူညီရန် အသင့်ဟိကြသည်” ဟု ငါသည် ဂုဏ်ယူလျက် ပြောခ၏။ သင်ရို့၏ စေတနာစိတ်ထက်သန်မှုသည် များစွာသောသူတိကို နှိုးဆော်ပီး၏။
အမှန်စင်စစ် သင်ရို့သည် မာကေဒေါနိပြည် တစ်ပြည်လုံး၌ဟိသော ညီအစ်ကိုမောင်နှမရို့အား ထိုမေတ္တာကို ပြခလေပြီ။ သို့ရာတွင် ညီအစ်ကိုမောင်နှမရို့၊ သင်ရို့သည် ထိုထက်မက ပို၍ ထိုမေတ္တာကို ပြကြရန် ငါရို့ တိုက်တွန်းလိုက်၏။