19 ထိုမိန်းမသျှေ၏သခင်ရို့က မိမိရို့၏ငွီရပေါက် ပိတ်လားကြောင်းကို သိလားကြသောအခါ ထိုသူရို့က ပေါလုနှင့် သိလကို ဖမ်းဆီး၍ ပြည်သူ့ရင်ပြင်၌ဟိသော အာဏာပိုင်တိပါးသို့ ဆွဲခေါ်လားကြ၏။
“ထိုအခါ လူတိက သင်ရို့ကို နှိပ်စက်ညှည်းဆဲခြင်းငှာလည်းကောင်း၊ အသီသတ်ခြင်းငှာလည်းကောင်း အပ်နှံကြလိမ့်မည်။ ငါ့ကြောင့် သင်ရို့ကို လူမျိုးအားလုံးက မုန်းကြလိမ့်မည်။
“သင်ရို့ကို သင်ရို့ သတိနှင့်နိန်ကြလော့။ လူတချို့က သင်ရို့ကို တရားရုံးသို့ ပို့ဆောင်ကြလိမ့်မည်။ တရားဇရပ်များ၌ သင်ရို့ကို ရိုက်နှက်ကြလိမ့်မည်။ သင်ရို့သည် ငါ့အတွက်ကြောင့် အာဏာပိုင်များနှင့် သျှင်ဘုရင်ရို့၏ရှိ့မှောက်သို့ ရောက်ပြီးလျှင် သတင်းကောင်းဟောပြောရသော အခွင့်ကို ရကြလိမ့်မည်။
သို့ရာတွင် ပိသိဒိပြည် အန္တိအုတ်မြို့နှင့် ဣကောနိမြို့မှ ရောက်လာကြသော ယုဒလူမျိုးတချို့သည် လူစုလူဝေးကြီးကို မိမိဖက်သို့ ပါအောင် စည်းရုံးသိမ်းသွင်းပြီးလျှင် ပေါလုကို ကျောက်သီးနှင့် ပစ်၍ သီလားယာဟု စိတ်ထင်မှတ်သောကြောင့် မြို့ပြင်သို့ ဆွဲထုတ်ထားကြ၏။
ထို့နောက် တချို့သော ယုဒလူမျိုးတိနှင့် တချို့သော အခြားလူမျိုးရို့သည် မိမိရို့၏ခေါင်းဆောင်တိနှင့် ပူပေါင်းကာ တမန်တော်တိကို ညှည်းဆဲရန်နှင့် ကျောက်သီးနှင့် ပစ်ရန်ဆုံးဖြတ်ချက် ချထားကြ၏။
ထို့နောက် တမန်တော်တိ၊ အသင်းတော်လူကြီးတိနှင့် အသင်းတော် တစ်ခုလုံးက မိမိရို့အထဲမှ လူတချို့ကို ရွီးချယ်၍ ပေါလုနှင့် ဗာနဗ ရို့နှင့်အတူ အန္တိအုတ်မြို့သို့ စီရွှတ်ရန် ဆုံးဖြတ်ကြ၏။ ထိုအခါ ယုံကြည်သူများ အလွန်ရိုသီလေးစားကြသော ဗာသျှဗ ခေါ် ယုဒနှင့် သိလကို ရွီးချယ်၍
ထိုသူရို့ကား ငါရို့အသျှင် ယေသျှုခရစ်တော်၏ အမှုတော်ကို ဆောင်ခြင်းငှာ မိမိရို့၏အသက်ကို အပ်နှံထားသူများဖြစ်ကြ၏။
ပေါလုသည် သိလကို ရွီးချယ်၍ ထွက်ခွာလားစဉ် ယုံကြည်သူတိက သခင်ဘုရား၏ကျေးဇူးတော်သည် သူရို့၌ တည်စီခြင်းငှာ ဆုတောင်း အပ်နှံကြ၏။
တစ်နိ့သ၌ ငါရို့သည် ဆုတောင်းရာနီရာသို့ လားကြစဉ်တွင် နတ်ဝင်၍ နောင်ဖြစ်လတံ့သောအရာတိကို ဟောပြောခြင်းအားဖြင့် မိမိ၏သခင်အား ဝင်ငွီများစွာ ရှာပီးနိန်သော အစီခံမိန်းမချေတစ်ယောက်သည် ငါရို့ကို တွိ့လေ၏။
ရောမအရာဟိတိ ရှိ့သို့ ရောက်သောအခါ ထိုသူရို့က “ဤလူတိသည် ယုဒလူမျိုးတိဖြစ်ကြပြီး အကျွန်ရို့မြို့မှာ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်အောင် လုပ်နိန်ကြပါ၏၊
ညဉ့်သန်းခေါင်အချိန် ခန့်တွင် ပေါလုနှင့် သိလသည် ဘုရားသခင်ကို ဆုတောင်းပတ္ထနာပြု၍ ချီးမွမ်းတေးခြင်းများကို ဆိုနိန်ကြ၏။ တခြားထောင်သားများကလည်း သူရို့တေးခြင်းကို နားထောင်နိန်ကြ၏။
ထောင်မှူးသည် မီးခွက်တစ်ခုကို တောင်း၍ ထောင်ထဲသို့ ဗြီးဝင်ပြီးလျှင် ပေါလုနှင့် သိလရို့၏ခြီရင်း၌ တုန်လှုပ်လျက် ပြပ်ဝပ်လေ၏။
သို့ရာတွင် သူရို့သည် ပေါလုနှင့် သိလကို ရှာမတွိ့ကြသောအခါ ယာသုန်နှင့် ယုံကြည်သူတချို့ကို မြို့အုပ်ချုပ်သူ အာဏာပိုင်တိရှိ့သို့ ဆွဲထုတ်ကာ “ဤလူတိသည် နီရာတိုင်းမှာ ပြဿနာ ဖြစ်စီခြင်းငှာ လုပ်ဆောင်ကြ၏။ ယခုတွင် ဤသူရို့သည် အကျွန်ရို့မြို့သို့ ရောက်လာကြပြီး
တစ်မြို့လုံး ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်ပြီး၊ လူရို့သည်လည်း တညီတညွတ်တည်း ဗြီးလာကာ ပေါလုအား ဖမ်းဆီးပြီး ဗိမာန်တော်၏ အပြင်ဖက်သို့ ဆွဲခေါ်လားကြ၏။ ထို့နောက် ချက်ချင်းပင် ဗိမာန်တော်၏ တန်းခါးများကို ပိတ်လိုက်ကြ၏။
သျှောလုသည် အသင်းတော်ကို ဖျက်ဆီးရန် ကြိုးစား၍ ယုံကြည်သူ မိန်းမယောက်ျားတိကို တစ်အိမ်ဝင်တစ်အိမ်ထွက်လျက် ဆွဲငင်ကာ ထောင်ချထားလေ၏။
ငါ၏နာမအဖို့အလို့ငှာ သူခံရမည့် ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်း အကြောင်းကို အားလုံးကို ငါကိုယ်တိုင် သူ့ကိုဖော်ပြမည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ငါရို့သည် ရိုက်ပုတ် ခံခရခြင်း၊ ထောင်ကျခံခရခြင်းနှင့် ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ပြုခြင်းကို ခံခရကြပြီးလျှင် အလုပ်ကို ပင်ပန်းစွာလုပ်ဆောင်ကြရပြီး အိပ်ရခြင်း၊ စားရခြင်း ဟူ၍ပင်မဟိ။
ယခု သင်ရို့သည် ငါနှင့်အတူ တိုက်ပွဲကို ဝင်နိုင်ကြပြီ။ အယင်က ငါ တိုက်ခိုက်ခသည်ကို သင်ရို့တွိ့မြင်ခကြ၏။ သင်ရို့ ကြားသိသည့်အတိုင်း အဂုလည်း ငါသည် တိုက်ခိုက်လျက် နိန်သိမ့်၏။
ငါရို့သည် သင်ရို့ဟိရာ သက်သာလောနိတ်မြို့သို့ မလာခင် ဖိလိပ္ပိမြို့တွင် ကဲ့ရဲ့ပြောဆိုမှုနှင့် နှိပ်စက်မှုတိကို ခံခရကြောင်း သင်ရို့သိကြ၏။ ထိုသို့ ဆန့်ကျင်ခြင်းကို ခံရသော်လည်း သတင်းကောင်းကို သင်ရို့အား ဟောပြောရန် ဘုရားသခင်သည် ငါရို့ကို ရဲ့ရင့်စီတော်မူ၏။
ထို့ကြောင့် ငွီကို တတ်မက်ခြင်းသည် ဒုစရိုက်အမျိုးမျိုး၏ အရင်းအမြစ်ဖြစ်၏။ တချို့လူရို့သည် ငွီရလိုစိတ် အားကြီးမှုကြောင့် ယုံကြည်ခြင်းတရားမှ လွဲလျှော်၍ ပူပန်ခြင်းဝေဒနာများသည် ထိုသူရို့၏စိတ်နှလုံးကို ထုတ်ချင်းပေါက်အောင် ထိုးကြလေ၏။
သို့ရာတွင် သင်ရို့သည် ဆင်းရဲသောသူတိကို မထီလေးစား ပြုကြသည်တကား။ သင်ရို့ကို ဖိနှိပ်ကြသောသူ၊ တရားရုံးသို့ ဆွဲခေါ်လားသောသူရို့သည်ကား ဇာသူရို့လဲ။ ချမ်းသာသောသူရို့ပင် မဟုတ်ပါလော။