9 ထိုသူသည် ပေါလုဟောပြောသည်ကို ထိုင်လျက် နားထောင်နိန်၏။ ပေါလုသည် ထိုသူ၌ ရောဂါပျောက်ကင်းနိုင်လောက်သော ယုံကြည်ခြင်းဟိသည်ကို မြင်လျှင် သူ့အား စိ့စိ့ ကြည့်လျက်၊
သူရို့သည် မယုံကြည်ကြသောကြောင့် ကိုယ်တော်သည်လည်း ထိုအရပ်၌ နိမိတ်လက္ခဏာများစွာကို ပြတော်မမူခပေ။
ထို့နောက် ယေသျှုက “အချင်းမိန်းမ၊ သင်သည် ယုံကြည်ခြင်းကြီးမားသော သူတစ်ယောက် ဖြစ်၏။ သင် လိုသမျှ ပြည့်စုံပါစီ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုခဏခြင်းတွင် ထိုမိန်းမ၏သမီးသည် ကျန်းမာခြင်းသို့ ပြန်ရောက်လေ၏။
ယေသျှုသည် ထိုစကားကို ကြားသောအခါ လွန်စွာအံ့သြတော်မူ၍ ကိုယ်တော်၏နောက်သို့ လိုက်လာကြသောလူများကို ဤသို့ မိန့်တော်မူ၏။ “ငါဆိုသည်ကား၊ ဤသို့သောယုံကြည်ခြင်းကို ဣသရေလလူမျိုးထဲ၌ပင်လျှင် ငါ မတွိ့ဖူးသိမ့်။
ယေသျှုသည် နောက်သို့ ပြန်လှည့်ကြည့်၍ သူမကိုမြင်ပြီး “မစိုးရိမ်ကေ့ ငါ့သမီး၊ သင်၏ယုံကြည်ခြင်းသည် သင့်ကို ကျန်းမာစီယာ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ယင်းအချိန်၌ပင် ထိုမိန်းမ၏အနာသည် ပျောက်ကင်းလားလေ၏။
ယေသျှုက၊ “သင်၏ယုံကြည်ခြင်းက သင့်ကို အကောင်းပကတိ ဖြစ်စီယာ။ ပြန်လားလော့” ဟု မိန့်တော်မူပြီးနောက်၊ ချက်ချင်းပင် ထိုသူသည် မျက်စိမြင်၍ ကိုယ်တော်ကြွတော်မူရာနောက်သို့ လိုက်လေ၏။
ယေသျှုကလည်း ထိုသူရို့၏ ယုံကြည်ခြင်းကို မြင်လျှင် လီဖြတ်သောလူအား “ငါ့သား၊ သင်၏အပြစ်ကို ခွင့်ရွှတ်ယာ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ထိုအခါ၊ ယေသျှုသည် ထိုသူ၏မျက်စိ၌ လက်တော်ကို တဖန် တင်တော်မူ၍ ကြည့်စီတော်မူပြန်၏။ ထိုသူသည်လည်း အားစိုက်၍ကြည့်ရာ မျက်စိအလင်းကိုရ၍ အရာခပ်သိမ်းကို ယှင်းလင်းစွာမြင်လေ၏။
သူသည် ထိုကောင်းကင်တမန်အား ကြောက်ရွံ့စွာဖြင့် စိစိကြည့်ပြီးလျှင် “ဇာကိစ္စ ဟိပါလဲ၊ ဆရာ” ဟု မိန်းလေ၏။ ကောင်းကင်တမန်က “သင်၏ ဆုတောင်းခြင်းနှင့် ပီးကမ်းစွန့်ကြဲခြင်းကို ဘုရားသခင် နှစ်သက်တော်မူသည်ဖြစ်၍ သင်၏ဆုတောင်းခြင်းကို သိမှတ်တော်မူယာ။
သူရို့သည် သူ့ကို စိ့စိ့ကြည့်လျက်၊ ပေတရုက “ငါရို့ကို ကြည့်လော့” ဟု ဆိုလျှင်၊