11 ထိုအခါ လူအပေါင်းရို့သည် ပေါလု ပြုသောအမှုကို မြင်ကြသော် “နတ်ဘုရားတိ လူယောင်ဆောင်၍ ငါရို့ပါးသို့ ဆင်းလာကတ်ယာ” ဟု မိမိရို့၏လုကောနိ ဘာသာစကားဖြင့် အော်ဟစ်၍ ပြောဆိုကြ၏။
ထိုအခါ လူတိက “ဤအသံကား လူတစ်ယောက်၏စကားသံမဟုတ်၊ နတ်ဘုရား တစ်ပါး၏ စကားသံသာ ဖြစ်တော်မူသည်တကား” ဟု ကြွေးကြော်ကြ၏။
ပေါလုသည် အဓိကဟောပြောသောသူဖြစ်သောကြောင့် သူ့ကို ဟေရမေ ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ဗာနဗ အား ဇုသ ဟူ၍လည်းကောင်း သူရို့က နာမည်ပီးကြ၏။
တမန်တော်ရို့က ထိုအကြောင်းကို သိလျှင် လုကောနိပြည်၌ဟိသော လုတ္တရမြို့၊ ဒေရဗေမြို့နှင့် ပတ်ဝန်းကျင်ဒေသများသို့ ထွက်ဗြီးကြလေ၏။
ဒေသခံရို့မူကား ပေါလုခန္ဓာသည် ရောင်ရမ်းလာပြီး လဲကျကာ သီဆုံးလားမည်ဟု ထင်မှတ်၍ စောင့်ကြည့်နိန်ကြ၏၊ သို့ရာတွင် အချိန်ကြာမြင့်စွာ စောင့်ကြည့်နိန်သော်လည်း ပေါလု၌ ထူးခြားသောဘေး တစ်ခုမျှ ဖြစ်မလာသည်ကို မြင်ကြသောအခါ သူရို့၏ထင်မှတ်ချက်သည် ပြောင်းလဲ၍ “ဤသူသည် နတ်ဘုရားတစ်ပါး ဖြစ်၏” ဟု ပြောဆိုကြ၏။
လူတန်းစား အသီးသီးမှ လူတိအားလုံးက “ဤသူသည် ဘုရားသခင်၏ မဟာတန်ခိုးတော် ဖြစ်သည်” ဟု ဆိုလျက် သူ၏စကားကို အာရုံစိုက်၍ နားထောင်ကြ၏။