9 နောက်တစ်ရက်တွင် သူရို့သည် ခရီးထွက်လာကြရာ ယုပ္ပေမြို့ အနီးသို့ ရောက်ကြလေ၏။ မွန်းတည့်ချိန်ခန့်တွင် ပေတရုသည် ဆုတောင်းခြင်းငှာ အိမ်ခေါင်ထက်သို့ တက်လေ၏။
ထို့ကြောင့် သူရို့သည်လည်း ထိုဥယျာဉ်သို့ လား၍ အလုပ်လုပ်ကြ၏။ သူသည် ထိုနည်းတူ နောက်ထပ် ဆယ့်နှစ်နာရီမှာ တစ်သုတ်၊ သုံးနာရီမှာ တစ်သုတ်၊ အလုပ်လုပ်ရန် ဥယျာဉ်ထဲသို့ စီရွှတ်လိုက်၏။
အိမ်ခေါင်မိုးထက်မှာ ဟိသောသူတိ၊ အိမ်ထဲကပစ္စည်းတိကို ယူဖို့ ဆင်းမနိန်ကတ်ကေ့။
မွန်းတည့်ချိန်မှစ၍ မွန်းလွဲသုံးချက်တီးချိန်ထိတိုင်အောင် မြီကြီးတစ်ပြင်လုံး မှောင်မိုက်အတိ ဖြစ်လားလေ၏။
သို့ဖြစ်၍ သင်သည် ဆုတောင်းသည့်အခါ အခန်းထဲသို့ ဝင်၍ တန်းခါးကို ပိတ်ပြီးလျှင် လူတိမမြင်နိုင်သော သင်၏အဖကို တောင်းကြလော့။ ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ သင်ပြုသမျှကို သိမြင်တော်မူသော သင်၏အဖသည် သင့်အား ပီးတော်လိမ့်မည်။
နောက်တစ်နိ့ မိုးထစောစော၌ ယေသျှုသည် အိပ်ရာမှထကာ အိမ်မှထွက်၍ တိတ်ဆိတ်ရာအရပ်သို့ ကြွလားတော်မူပြီးလျှင်၊ ထိုအရပ်၌ ဆုတောင်းပတ္ထနာ ပြုတော်မူ၏။
ကိုယ်တော်သည် လူအပေါင်းရို့ကို နှုတ်ဆက်ပြီးမှ ဆုတောင်းပတ္ထနာပြုခြင်းငှာ တောင်ထက်တစ်နီရာသို့ တက်ကြွတော်မူ၏။
တစ်နိ့၌ မွန်းလွဲ သုံးချက်တီးခန့်အချိန်တွင် ဗျာဒိတ်ရူပါရုံတစ်ခု၌ သူ့အား “ကော်နေလိ” ဟု ခေါ်သည့် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးကို ထင်ရှားစွာ မြင်လေ၏။
ငါရို့ကား ဆုတောင်းခြင်းနှင့် နှုတ်ကပတ်တော် ဟောပြောခြင်း အမှုကိုသာ အစဉ်တစိုက် ဆောင်ရွက်ကြမည်” ဟု ဆို၏။
သင်ရို့အား ကူညီမစတော်မူခြင်းငှာ ဘုရားသခင်အား တောင်းလျှောက်ကြလော့။ ဝိညာဉ်တော် ညွှန်ကြားသည့်အတိုင်း အရာရာ၌ ဆုတောင်းကြလော့။ ထို့ကြောင့် နိုးနိုးကြားကြားဖြင့် နီကြလော့။ ကာလအစဉ် အားမလျှော့ဘဲ၊ ဘုရားသခင်၏လူစုတော်အဖို့ ဆုတောင်းကြလော့။
အသင်းတော် ဝတ်ပြုစည်းဝေးခြင်းတိုင်းတွင် ဘုရားသခင်၌ ဆက်ကပ်ထားသော ယောက်ျားရို့သည် အမျက်ဒေါသထွက်ခြင်း၊ ငြင်းခုံခြင်းကို မပြုဘဲ မိမိရို့၏သန့်ယှင်းသောလက်ကို မြှောက်၍ ဆုတောင်းပီးခြင်းငှာ ငါသည် အလိုဟိ၏။