5 ငါသည် သင်ရို့နှင့်အတူ ဟိခစဉ်က ဤအကြောင်းအရာများကို သင်ရို့အား ပြောပြခသည်ကို မမှတ်မိကြသလော။
သင်ရို့သည် ဂုထိတောင် နားမလည်ကတ်သိမ့်လား။ ငါသည် မုန့်ငါးလုံးနှင့် လူ ၅,၀၀၀ ကို ကျွေးမွီးခစွာကို သင်ရို့ သတိမရကတ်ယာလား။ စားကြွင်းစားကျန်ကို သင်ရို့ ဇာနှစ်တောင်း ကောက်သိမ်းရခလဲ။
သင်ရို့တွင် မျက်စိဟိယင့်နှင့်ပင် — မမြင်၊ နားဟိယင့်နှင့်ပင် — မကြားကြသလော။
သို့ရာတွင် ထိုအချိန်ကာလ ရောက်လာသောအခါ သူရို့နှင့်ပတ်သက်၍ သင်ရို့အား ငါသတိပီးခသည်ကို သတိရကြစီခြင်းငှာ ငါသည် ဤအကြောင်းအရာများကို ပြောထားခြင်းဖြစ်၏။ “ငါသည် သင်ရို့နှင့်အတူ ဟိနိန်ခသောကြောင့် အစကတည်းကပင် ဤအကြောင်းအရာများကို သင်ရို့အား ငါမပြောခ။
ထို့ကြောင့် သတိဖြင့် နီကြလော့။ ငါသည် နိ့၊ ညဉ့်မပြတ် သုံးနှစ်ပတ်လုံး မျက်ရည်ကျပြီး သင်ရို့ တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းအား သွန်သင်ပီးခသည်ကို သတိရကြလော့။
ငြူစူခြင်း၊ သောက်စားမူးယစ်ခြင်း၊ အပျော်ကြူးခြင်း စသည့်အရာများကို လုပ်ဆောင်လာကြ၏။ ထိုသို့သော အရာများကို ပြုမူသောသူရို့သည် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်ကို ဝင်ရလိမ့်မည်မဟုတ် ဟု အယင်က သင်ရို့အား ငါသတိပီးခသည်အတိုင်း အဂုလည်း ငါသတိပီးလိုက်၏။
ဖခင်သည် မိမိ၏ သားသမီးတိ၌ ပြုမူသကဲ့သို့ ငါရို့သည် သင်ရို့တစ်ဦးချင်းစီ၌ ပြုမူခကြောင်းကို သင်ရို့သိကြ၏။
သင်ရို့နှင့်အတူ ဟိစဉ်အခါက ညှည်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်း ခံရမည်ကို ကြိုတင်၍ ငါရို့ ပြောခပြီး ဖြစ်၏။ ငါရို့ ပြောခသည့်အတိုင်း ဖြစ်လာသည်ကိုလည်း သင်ရို့သိကြ၏။
သင့်လျှော်သောအချိန်၌ ထိုသူကို ဖော်ပြခြင်းငှာ ဟန့်တားထားသည်ကို သင်ရို့သည် အဂု သိကြ၏။
သင်ရို့နှင့်အတူ ဟိခစဉ်က ငါရို့သည် “အလုပ် မလုပ်ချင်သောသူအား အစာကိုလည်း မစားစီကတ်ကေ့” ဟူ၍ သင်ရို့ကို သွန်သင်လေ့ဟိ၏။
သို့ဖြစ်၍ ငါ သီဆုံးလားပြီးနောက် သင်ရို့သည် ဤအကြောင်းအရာများကို အစဉ် မှတ်မိစီရန် ငါ အကောင်းဆုံး လုပ်ဆောင်လားလိမ့်မည်။