16 မာကေဒေါနိပြည်သို့ လားပြီး ထိုပြည်မှ ပြန်လာ၍ ယုဒပြည်သို့ လားရန် လမ်းခရီးအတွက် သင်ရို့ပါးမှ အကူအညီ ရယူနိုင်ရန် ငါ၌ အကြံဟိ၏။
အသင်းတော်က သူရို့ကို ပို့ဆောင်ပီးသဖြင့် သူရို့သည် ဖိနိတ်ပြည်နှင့် ယှာမာရိပြည်ကို လျှောက်လားကြစဉ်တွင် လူမျိုးခြားတိ ဘုရားသခင်ထံသို့ ဇာပိုင် ပြောင်းလဲကြပုံကို ပြောပြကြသဖြင့် ယုံကြည်သူတိအားလုံး အလွန်ဝမ်းမြောက်ကြ၏။
သို့ပိုင်သျှောင် ခုနစ်ရက်လွန်သောအခါ ငါရို့သည် ထိုအရပ်မှ ထွက်၍ ငါရို့၏ ခရီးစဉ်အတိုင်း ခရီးဆက်ကြ၏။ သူရို့သည်လည်း မိမိရို့၏မယားတိ၊ အသျှေတိနှင့်အတူ မြို့ပြင်ကမ်းခြီသို့ လိုက်ပို့ကြ၏။ ထိုနီရာတွင် ငါရို့အားလုံးသည် ဒူးထောက်ပြီး ဆုတောင်းကြ၏။
အကြောင်းမူကား၊ မာကေဒေါနိပြည်နှင့် အခါယပြည်၌ ဟိသော အသင်းတော်များက ယေရုဆလင်မြို့၌ဟိသော သန်းယှင်းသော လူစုတော်ရို့ထဲက ဆင်းရဲသားတိကို အလှူဝတ္ထုတိ ပီးကမ်း၍ ကူညီမစရန် ဆုံးဖြတ်ကြသောကြောင့် ထိုအမှုများကို ငါသည် ဆောင်ရွက်ရန် ဖြစ်၏။
သူ့ကို ဇာသူမျှ မလေးမစား မပြုစီကေ့။ သူသည် ငါ့ပါးသို့ ငြိမ်ဝပ်စွာဖြင့် ပြန်လည်ရောက်လာစီခြင်းငှာ ကူညီကြလော့။ အကြောင်းမူကား ငါသည် သူ့အား ယုံကြည်သူ ညီအစ်ကိုများနှင့်အတူ ငါ့ပါးသို့ လာလိမ့်မည်ဟု စောင့်မျှော် နိန်သောကြောင့် ဖြစ်၏။