22 သခင်ဘုရား၏အမှုတော်ဆောင်အဖြစ် လက်တင်ဆုတောင်းပီးခြင်းအမှု၌ အလျင်စလို မလုပ်ကေ့။ တခြားသူတိ အပြစ်မှာ ဝင်မပါကေ့။ မိမိကိုယ်ကို သန့်ယှင်းစင်ကြယ်ခြင်းဟိလော့။
သူရို့သည် အစာယှောင်၍ ဆုတောင်းပြီးမှ ဗာနာဗနှင့် သျှောလု၏ဂေါင်းထက်တွင် လက်ကိုတင်၍ စီရွှတ်လိုက်ကြ၏။
ယုဒလူမျိုးများက ပေါလုကို ကဲ့ရဲ့ပြောဆို၍ ဆန့်ကျင်ကြသောအခါ သူသည် မိမိ၏အဝတ်များမှ ဖုန်ကို ခါချလိုက်ပြီးလျှင် “သင်ရို့သည် ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်လျှင် သင်ရို့အပြစ်အတွက် သင်ရို့ကိုယ်တိုင် ခံယူကြရမည်၊ ငါ့မှာ တာဝန်မဟိယာ၊ ယခုမှစ၍ ငါသည် တခြားလူမျိုးတိ ပါးသို့ လားရဦးမည်” ဟု ဆိုလေ၏။
သို့ဖြစ်၍ သင်ရို့ထဲမှ တစ်ဦးတစ်ယောက်သည် အသက်ဆုံးယှုံးလျှင် ငါနှင့် မသက်ဆိုင်ကြောင်းကို ငါသည် ဤနိ့ သင်ရို့ကို လေးနက်စွာပြော၏။
ယုံကြည်သူများက ထိုသူရို့ကို တမန်တော်ရို့ရှိ့၌ ထားကြပြီးလျှင်၊ တမန်တော်ရို့က သူရို့ဂေါင်းထက်တွင် လက်ကိုတင်၍ ဆုတောင်းပီးကြ၏။
မှောင်မိုက်၌ ကျင်လည်သောသူရို့ ပြုမူကြသည့် အကျိုးမဟိသော အမှုများကို မပြုဘဲ၊ ယင်းအမှုကို အလင်း၌ ထင်ရှားစီကြလော့။
သူရို့ကို ဦးစွာ စစ်ဆေး၍ အပြစ်တင်ခွင့် မဟိမှသာလျှင် အမှုတော်ဆောင်ခွင့်ကို ပြုသင့်၏။
သင်းအုပ်သည် အပြစ်ကင်းသောသူ၊ မယားတစ်ယောက်သာ ဟိသောသူ၊ သမ္မာသတိ ဟိသောသူ၊ ဣန္ဒြေစောင့်သောသူ၊ လျောက်ပတ်စွာ နီထိုင်ကျင့်ကြံသောသူ၊ ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်သောသူ၊ သွန်သင်ဆုံးမ ဩဝါဒပီးတတ်သောသူ ဖြစ်ရမည်။
မိမိကိုယ်ကို အထင်ကြီး၍ ပြစ်ဒဏ်စီရင်ခြင်း ခံရသော မာရ်နတ်ကဲ့သို့ မဖြစ်စီခြင်းငှာ သင်းအုပ်သည် ယုံကြည်ခြင်း၌ ရင့်ကျက်သောသူ ဖြစ်ရမည်။
သင်သည် အသက်ငယ်ရွယ်သူ ဖြစ်သော်လည်း မည်သူမျှ သင့်ကို အထင်မသေးစီကေ့။ သင်၏ ပြောဆိုခြင်းသည်လည်းကောင်း၊ အပြုအမူသည် လည်းကောင်း၊ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် လည်းကောင်း၊ ယုံကြည်ခြင်းသည် လည်းကောင်း၊ စိတ်နှလုံးစင်ကြယ်ခြင်းသည် လည်းကောင်း၊ ယုံကြည်သူရို့အတွက် စံနမူနာ ဖြစ်စီလော့။
ပရောဖက်များ ဟောကြားသောအခါ၌ လည်းကောင်း၊ အသင်းတော်လူကြီးရို့က လက်ကိုတင်၍ ဆုတောင်းပီးသောအခါ၌ လည်းကောင်း၊ သင်ခံယူထားသော ဝိညာဉ်ဆုကျေးဇူးကို လျစ်လျူမရှုကေ့။
သို့ဖြစ်၍ ငါသည် သင်၌ လက်တင်ဆုတောင်းပီးသောအခါ သင့်အား ဘုရားသခင်ပီးသော ဆုကျေးဇူးကို ဆက်လက် ရှင်သန်စီခြင်းငှာ သင့်အား သတိပီးလိုက်ခြင်းဖြစ်၏။
ထို့ပြင် များစွာသော အသိသက်သီတိရှိ့မှာ ငါ ပြောကြားခသော ဩဝါဒများကို မှတ်သားပြီးလျှင် သစ္စာနှင့်ပြည့်စုံ၍ အခြားသူတိကို သင်ပြနိုင်သောသူရို့အား ပီးအပ်လော့။
ဗတ္တိဇံတရား ကို သွန်သင်ခြင်း၊ လက်တင်ဆုတောင်းပီးခြင်း၊ သီခြင်းမှ ထမြောက်ခြင်းနှင့် ထာဝရ တရားစီရင်ခြင်း စသည့် အခြေခံတရားများကို ငါရို့သည် တဖန်ပြန်၍ မသင်အပ်ယာ။
အကြောင်းမူကား ထိုသူရို့ကို နှုတ်ဆက်သောသူသည် သူရို့၏ ဆိုးယုတ်မှု၌ အပေါင်းအပါဖြစ်၏။
ထို့နောက် ကောင်းကင်ဘုံက အခြားသောအသံကို ငါကြားရ၏။ ထိုအသံကား၊ “ငါ၏လူရို့၊ ထွက်လာကြလော့။ သူမပြုသော အပြစ်တိ၌ မပါစီခြင်းငှာ လည်းကောင်း၊ သူမနှင့်အတူ အပြစ်ဒဏ်ကို မခံရစီခြင်းငှာ လည်းကောင်း သူမပါးမှ ထွက်လာကြလော့။