6 သို့ရာတွင် သင်ရို့သည် မယုံကြည်သူ တရားသူကြီးတိ ရှိ့၌ ညီအစ်ကို အချင်းချင်း တရား စီရင်ကြပါသည်တကား။
နောက်တစ်နိ့၌ ဣသရေလလူနှစ်ယောက် ရန်ဖြစ်နိန်သည်ကိုမြင်၍ ငြိမ်းချမ်းစီလိုသဖြင့် မောသျှေက၊ ‘နားထောင်ကတ်ပါ။ သင်ရို့သည် ညီအစ်ကိုချင်းဖြစ်လျက်ပင် ဇာဖြစ်လို့ ရန်ဖြစ်နိန်ကြသနည်း’ ဟု သူရို့အား ဖြန်ဖြေရန် ကြိုးစားလေ၏။
သင်ရို့အထဲမှ တစ်ယောက်ယောက်က အခြားသော ခရစ်ယာန်ညီအစ်ကိုနှင့် အမှုဖြစ်လျှင် ဘုရားသခင်၏လူများ၌ စီရင်ဆုံးဖြတ်ခြင်းကို မခံဘဲ ဇာကြောင့် ဘုရားတရားမဲ့သော တရားသူကြီးများပါးသို့ လားကြပါသနည်း။
ထိုသို့ သင်ရို့ အချင်းချင်း တရားစွဲဆိုခြင်းသည် သင်ရို့အဖို့ ဆုံးယှုံးမှုဖြစ်စီ၏။ ထိုသို့တရားစွဲမည့်အစား မတရားပြုခြင်းကိုသာ ဇာကြောင့်မခံကြသနည်း။ လိမ်ညာလုယူခြင်းကိုသာ ဇာကြောင့်မခံကြသနည်း။
မယုံကြည်သူများနှင့် တွဲဖက်၍ မညီသောထမ်းပိုးကို မထမ်းကတ်ကေ့။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် မတရားမှုနှင့် မည်သို့ တွဲဖက်နိုင်မည်နည်း။ အလင်းသည်လည်း အမှောင်နှင့် မည်သို့ မိတ်ဖွဲ့နိုင်မည်နည်း။
ခရစ်တော်သည် မိစ္ဆာနတ်ဆိုးနှင့် မည်သို့ သဘောတူနိုင်မည်နည်း။ ယုံကြည်သူသည် မယုံကြည်သူနှင့် မည်သို့ အကျိုးတူ ခံစားနိုင်မည်နည်း။
သို့ရာတွင် မိမိ၏ဆွီမျိုးသားချင်းများ၊ အထူးသဖြင့် မိမိ၏မိသားစုဝင်များကို မပြုစု၊ မထောက်ပံ့သောသူသည် ယုံကြည်ခြင်းတရားကို ငြင်းပယ်သောသူ ဖြစ်၍ မယုံကြည်သောသူ တစ်ယောက်ထက်ပင် သာ၍ ဆိုးရွား၏။