7 မျိုးစိ့ကို စိုက်ပျိုးသောသူနှင့် ရီလောင်းသောသူသည် အဓိကမဟုတ်။ အပင်ကို ကြီးထွားစီတော်မူသော သူတည်းဟူသော ဘုရားသခင်သာလျှင် အဓိကဖြစ်တော်မူ၏။
“ငါသည် စပျစ်ပင် ဖြစ်၏။ သင်ရို့သည်ကား အကိုင်းအခက်တိ ဖြစ်ကြ၏။ သင်ရို့သည် ငါ၌ တည်၍ ငါသည် သင်ရို့၌ တည်လျှင် များစွာသော အသီးကို သီးကြလိမ့်မည်။ သင်ရို့သည် ငါနှင့်ကွာလျှင် ဇာတစ်ခုကိုမျှ မလုပ်နိုင်ကြပေ။
ငါသည် ပရောဖက်ပြုနိုင်သော ဆုကျေးဇူးကို ရ၍ နက်နဲသောအရာ ဟိသမျှကို နားလည်သိကျွမ်းခြင်း အတတ်ပညာကို တတ်ကျွမ်းသော်လည်းကောင်း၊ တောင်များကို ရွှိ့နိုင်သော ယုံကြည်ခြင်းဟိသော်လည်းကောင်း မေတ္တာမဟိလျှင် အချည်းနှီးပင်ဖြစ်၏။
ငါသည် မျိုးစိ့ကို စိုက်ပျိုး၏။ အာပေါလုကား ရီလောင်း၏။ အပင်ကို ကြီးထွားစီတော်မူသော သူကား ဘုရားသခင်ပေတည်း။
မျိုးစိ့ကို စိုက်ပျိုးသောသူနှင့် ရီလောင်းသောသူရို့သည် ခြားနားမှုမဟိ။ ဘုရားသခင်သည် လူအသီးသီးရို့၏ လုပ်ဆောင်သည့်အတိုင်း အကျိုးကို ပီးတော်မူလိမ့်မည်။
ငါသည် မိုက်မဲသောသူကဲ့သို့ ဖြစ်နိန်ယာ။ သို့ရာတွင် သင်ရို့က ငါ့အား ထိုသို့ဖြစ်အောင် ပြုနိန်ခြင်းဖြစ်၏။ ငါသည် တစ်ခုမျှမဟုတ်သော်လည်း သင်ရို့၏ အလွန် ကြီးမြတ်သော “တမန်တော်တိ” ထက် နိမ့်ကျသည်မဟုတ်။ သို့ဖြစ်၍ သင်ရို့သည် ငါ့အား ထောက်ခံချီးကျူးသင့်ပေသည်။
သို့သော် ကိုယ်တော်က “ငါ၏ ကျေးဇူးတော်သည် သင့်အတွက် လုံလောက်ပေသည်။ အကြောင်းမူကား ငါ၏တန်ခိုးသည် အားနည်းခြင်းကို ပြည့်စုံစီ၏” ဟု ဖြေကြားတော်မူ၏။ သို့ဖြစ်၍ ခရစ်တော်၏ တန်ခိုးတော်သည် ငါ၌ တည်နိန်သည်ဖြစ်၍ ငါ၏အားနည်းချက်များနှင့်ပတ်သက်၍ ငါသည် အလွန်ဝမ်းမြောက်စွာ ဝါကြွားလိမ့်မည်။
အကယ်၍ သင်သည် အသုံးမရသောသူ ဖြစ်လျက်ပင် မိမိကိုယ်ကို အထင်ကြီးနိန်သော သင်သည် မိမိကိုယ့်ကို လှည့်ဖြားသောသူဖြစ်၏။