5 ကိုယ်တော်သည် ပေတရုအား ထင်ရှားပြပြီးမှ တမန်တော်တစ်ကျိပ်နှစ်ပါးရို့အား ထင်ရှားပြတော်မူ၏။
ထို့နောက်၊ တစ်ကျိပ်တစ်ပါးသော တပည့်တော်ရို့သည် စားပွဲ၌ ထိုင်၍ စားသောက်နိန်ကြစဉ်၊ ကိုယ်တော်သည် ကိုယ်ထင်ပြတော်မူ၏။ သူရို့သည် ကိုယ်တော် ထမြောက်တော်မူကြောင်းကို မြင်သောသူရို့၏စကားကို ကြားကြသော်လည်း၊ စိတ်နှလုံးခိုင်မာ၍ မယုံကြည်ကြသောကြောင့် ကိုယ်တော်သည် သူရို့အား ပြစ်တင်ဆုံးမတော်မူ၏။
ထို့နောက် သူသည် သျှိမုန်အား ယေသျှုထံသို့ ခေါ်ဆောင်လားလေ၏။ ယေသျှုသည် ထိုသူကို ကြည့်လျက် “သင်သည် ယောဟန်၏သား သျှိမုန်ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် သင့်ကို ‘ကေဖ’ ဟူ၍ ခေါ်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ (ကေဖ၏အနက်ကား ပေတရုနာမည်နှင့်တူသော “ကျောက်” ဟူ၍ ဖြစ်၏)။
သို့ရာတွင် လူတိုင်းကို ပြတော်မမူ၊ ဘုရားသခင် ရွီးချယ်ထားတော်မူသော သက်သီခံများ ဖြစ်ကြသည့် သီခြင်းတရားက ထမြောက်ပြီးနောက် ကိုယ်တော်နှင့်အတူ စားသောက်ခကြသော ငါရို့ကိုသာ ပြတော်မူခ၏။
သင်ရို့တွင်၊ “ငါကား ပေါလု၏တပည့်ဖြစ်၏။ ငါသည်ကား အာပေါလု၏တပည့်ဖြစ်၏။ ငါသည် ကေဖ၏တပည့်ဖြစ်၏။ ငါသည် ခရစ်တော်၏တပည့်ဖြစ်၏” ဟု တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီ ပြောဆိုနိန်ကြသောကြောင့် ငါဆိုလို၏။
ပေါလု၊ အာပေါလု၊ ပေတရုရို့ကို လည်းကောင်း၊ ဤလောကကြီးကို လည်းကောင်း၊ အသက်ရှင်ခြင်းတရားနှင့် သီခြင်းတရားကို လည်းကောင်း၊ မျက်မှောက်ကာလနှင့် အနာဂတ်ကာလကို လည်းကောင်း — သင်ရို့ပိုင်ကြ၏။
ငါသည် ခရီးလားရာ၌ ပေတရုမှစ၍ သခင်ဘုရား၏ညီတော်များနှင့် အခြားတမန်တော်များကဲ့သို့ ယုံကြည်သူဖြစ်သော မယားကို ခေါ်ဆောင်ပိုင်ခွင့် မဟိလား။