11 သို့ရာတွင် ငါမသိသော ဘာသာစကားကို ပြောဆိုသောသူသည် ငါ့အဖို့ တခြားလူမျိုုးဖြစ်၏။ ငါသည်လည်း ထိုသူအဖို့ တခြားလူမျိုးဖြစ်ပေမည်။
ထိုကျွန်းသူကျွန်းသားရို့သည် အကျွန်ရို့အား အလွန်ရင်းနှီးစွာ ချစ်ခင်ကြင်နာမှုကို ပြသကြ၏။ မိုးရွာ၍ ချမ်းသောကြောင့် ထိုသူရို့သည် မီးပုံတစ်ပုံကို ဖိုပြီး အကျွန်ရို့အား ကြိုဆိုကြ၏။
ထိုအခါ ကျွန်းသားရို့က ပေါလုလက်၌ မြွီတွယ်တက်နိန်သည်ကို မြင်လျှင် “ဤသူသည် လူသတ်သမားဖြစ်မည်။ ပင်လယ်၌ အသက်ဘေးမှ လွတ်မြောက်လာသော်လည်း၊ ကံတရားက သူ့အား အသက်ရှင်ခြင်းငှာ အခွင့်မပီး” ဟု အချင်းချင်း ပြောဆိုကြ၏။
အကြောင်းမူကား လူယဉ်ကျေးဖြစ်စီ၊ လူရိုင်းဖြစ်စီ၊ ပညာဟိဖြစ်စီ၊ ပညာမဲ့ဖြစ်စီ၊ လူသားအားလုံးအတွက် ငါမှာ တာဝန်ဟိ၏။
ဤလောက၌ ဟိသမျှသော ဘာသာစကားအမျိုးမျိုး၌ အဓိပ္ပ္ပ္ပာယ်ကင်းမဲ့သော ဘာသာစကားဟူ၍ မဟိ။
ကျမ်းစာလာသည်ကား၊ “ဤလူရို့အား အမျိုးမျိုးသော ဘာသာစကားများဖြင့် ငါပြောမည်။ တိုင်းတစ်ပါးသားရို့၏နှုတ်ဖြင့် ငါပြောမည်။ သို့သော်လည်း ဤလူရို့သည် ငါ့စကားကို နားထောင်ကြလိမ့်မည် မဟုတ်ဟု သခင်ဘုရားမိန့်တော်မူ၏” ဟူ၍ ဖြစ်၏။
ထို့သို့ ဖန်ဆင်းပြုပျင်ရာ၌ တခြားလူမျိုးတိနှင့် ယုဒလူမျိုးတိ၊ အရီဖျားလှီးထားသောသူနှင့် အရီဖျားမလှီးထားသောသူ၊ မယဉ်ကျေးသောသူ၊ လူရိုင်းများ၊ ကျွန်များနှင့် ကျွန်မဟုတ်သောသူ ဟူ၍မဟိ။ ခရစ်တော်သည် အလုံးစုံ၌ ဟိတော်မူ၍ အလုံးစုံ ဖြစ်တော်မူ၏။