10 သို့သော် စုံလင်ခြင်းသို့ ရောက်သောအခါ မစုံလင်သော အရာဟူသမျှရို့သည် ကွယ်ပျောက်လိမ့်မည်။
ငါသည် အသျှေဖြစ်စဉ်အခါက၊ အသျှေကဲ့သို့ စကားကို ပြော၏။ အသျှေကဲ့သို့ စဉ်းစားရ၏၊ အသျှေကဲ့သို့ ဆင်ခြင်တွီးတော၏။ အဂု ကြီးပြင်းလာသောအခါမူကား အသျှေ၏အလေ့များကို ငါသည် ပယ်ယှား၏။
ယခု ငါရို့သည် မှန်သားပြင်၌ မထင်မရီမြင်ရသော ပုံကဲ့သို့ တွိ့မြင်ရကြ၏။ ထိုအချိန်၌ကား မျက်ဝါးထင်ထင် တွိ့မြင်ရလိမ့်မည်။ ယခုအခါ ငါသည် မစုံမလင်စွာသိမြင်ရ၏။ ဘုရားသခင်သည် ငါ့ကို စုံလင်စွာ သိမြင်တော်မူသကဲ့သို့ ထိုအခါ၌မူကား ငါသည်လည်း စုံလင်စွာ သိမြင်ရလိမ့်မည်။
ငါရို့၏ အသိပညာဆုကျေးဇူးသည်လည်း မစုံလင်ဖြစ်ပြီး ပရောဖက်ဉာဏ်သည်လည်း မစုံမလင်သာ ဟိကြ၏။
ငါသည် ထိုအခွင့်ကို ရဟိယာ၊ သို့မဟုတ် စုံလင်ခြင်းသို့ ရောက်ယာဟု ဆိုလိုသည်မဟုတ်ဘဲ ခရစ်တော်ယေသျှုသည် ထိုအခွင့်အတွက် ငါ့ကိုဖမ်းကိုင်ထားသည်ဖြစ်၍ ငါသည်လည်း ထိုအခွင့်ကို ဖမ်းကိုင်နိုင်ခြင်းငှာ ကြိုးစားလျက်ဟိ၏။