47 जे तां उबा रेवा वाळा माणहु मे सी थोड़ाक आहयु ह़मळीन केवा बाज ज्या, आहयो ते एलीया ने आड़वा बाज र्यो।
कदीम तमने जोवे ता मानो के एलीया जे आव्वा वाळो हतो तीहयो आहयो युहन्नो से।”
मांजणीक दाड़े ईसु ज्योरेत आड़ीन केदो, “एली! एली! लमा सबक्तनी?” आनु मतलब “ए मारा भगवान, ए मारा भगवान, तु मने काहा सोड़ देदो?”
अने तीमनी मे गेथो एक ममार दवड़्यो, अने पोतु ने लीन अंगुर ना कड़वला रोह मे डुबाड़्यो अने वाहण ना टोकरा पोर मेलीन तीने चुहाड़्यो।