42 “हीय्यो बीजा ने बचाड़्यो, पण आह़फा ने नी बचाड़ सक्यो। आहयो ते ईस्रायली माणहु नो राजा से। हाव कुरुस पोर गेथो उतरीन आव, ता आमु आनी पोर भरहो करहु।
अने तीहया ईसु ना मुंडा गेथी उपर कुरुस पोर गुनो लीखीन एक चीट्ठी ठोक देदा, के आहयु युहद्या नो राजा मसी से।
अने माणहु ने पुसवा बाज ज्या, “युहदी माणहु नो राजा जे पयदा हयलो से तीहयो कां से? काहाके उगवणो गेथो तीनी सेलाणी नो तारो उगत्लो देखला से। अने आमु तीने वांदवा आवला से।”
अने ईसम केता हता, “ए मंदीर ने ह़ुदारवा वाळा अने तीन दाड़ा मे तीने पासो बणाव्वा वाळा। कदी तु भगवान नो बेटो हय ता, आह़फा ने बचाड़, अने कुरुस पोर गेथो उतरीन आव।”
आहयी रीते, डायला पुंजारा बी चोखली सास्तर ह़ीकाड़न्या अने डायला पुडारी ह़ाते, ईसम केता जाय्न तीनी हाही उडाड़ता हता,