11 ईसु हाव रोमी अदीकारी पीलातुस अगळ उबो हय र्यो हतो। रोमी अदीकारी तीने पुछ्यो, “तु युहदी नो राजा से ह़ु?” ईसु केदो, “होव, जेम तु केदो तेमेत से।”
ता तीने धराव्वा वाळो यहुदा ईसु ने पुछ्यो, “ए मास्तर! तीहयो मे ते नी हय ह़ु? मे से?” ईसु तीने केदो, “होव, ह़ाचलीन तु की देदलो से।”
ईसु केदो, “होव, तु केदो तेमेत से। मे तमने आहयु बी केम, हाव गेथा तमु नीस्ता मनख्या ना सोरा ने आखा मे जोरभर्या भगवान ना जमणी धेड़े बह रेलो अने ह़रग ना वादळा पोर आवत्लो देखहु।”
अने माणहु ने पुसवा बाज ज्या, “युहदी माणहु नो राजा जे पयदा हयलो से तीहयो कां से? काहाके उगवणो गेथो तीनी सेलाणी नो तारो उगत्लो देखला से। अने आमु तीने वांदवा आवला से।”
चेला ने मास्तर बराबर अने पावर्या ने मालीक बराबर हयवान घणु से; जत्यार तीहयो घोर ना मालीक ने बालजबुल केदो ता तीहया घोर वाळा ने काहा नी केय?”
तमु मने मान र्या करीन तमने राज करन्या, अने राजा अगळ लीजहे, अने ईसम करीन तमु आड़जात्या अगळ मारा गवा बणहु।