63 पण ईसु होगो हय र्यो। अळतेण डायलो पुंजारो ईसु ने केदो, “जीवत्ला भगवान नी तने आण घालु कदीम तु भगवान नो सोरो मसी हय, ता आमने कीदे।”
सीमोन पतरस केदो, तु मसी से, तु जीवतो रेण्या भगवान नो सोरो से।
जत्यार डायला पुंजारा अने डायला पुडारी तीना पोर गुनो लगाड़ता हता, ता ईसु तीमने कंय नी केदो।
सुबेदार अने तीनी ह़ाते ईसु नो पेहरो देण्या सीपायड़ा धरती हीलीन धदड़नु अने जे कंय हयु तीहयु आखु देखीन घण-जबर बीही ज्या, अने की पड़्या, ह़ाचलीन! आहयो भगवान नो सोरो हतो।
आहयो भगवान पोर भरहो करे। कदीम भगवान हीने छुटकारो आपवा हींडतो हय, ता हीने सोड़ाय ले। काहाके आहयो केदलो हतो, ‘मे भगवान नो सोरो से।’”
अने ईसम केता हता, “ए मंदीर ने ह़ुदारवा वाळा अने तीन दाड़ा मे तीने पासो बणाव्वा वाळा। कदी तु भगवान नो बेटो हय ता, आह़फा ने बचाड़, अने कुरुस पोर गेथो उतरीन आव।”
ते बी ईसु जपाप मे एक बोल बी नी केदो। आनीन करते रोमी अदीकारी घण-जबर वहराय ज्यो।
अने पारखवा वाळो भुतड़ो आवीन ईसु ने केदो, कदीम तु भगवान नो सोरो हय, ता आहया दगड़ा ने हुकम आपीन कीदे, के तमु रोट्ला बण जावो।
अळतेण डायलो पुंजारो उबो हय्न ईसु ने केदो, “आहया माणहु तारा वीरोद मे आहयी गवाय दी र्या, तीमना वीरोद मे कंय नी केणु हय ह़ु?”