5 लाडा ने आव्वा मे वार हय जी, ता आखी कुवारी सोरी उंगायवा बाज जी अने ह़ुय जी।
पण कदीम तीहयो बेमान पावर्यो तीना मन मे आहयो वीच्यार करे के मारा मालीक नी आव्वा मे वार से।
ढेरेत दाड़ा वीत ज्या अने अळतेण तीहया पावर्या नो मालीक पासो आवीन तीमनी पांह हीसाब लेवा बाज ज्यो।
अळतेण ईसु अळी पासो आयो, ता तीहयो अळी आह़फा ना चेला ने ह़ुवत्ला देख्यो, काहाके तीहया नींदरायला हता।
अळतेण तीहयो आह़फा ना चेलान तां ज्यो, अने तीमने ह़ुवत्ला देख्यो। अने पतरस ने केदो, “तमने मारी ह़ाते एक घंटो बी नी जगायु ह़ु?
पण बीजी पांच ह़मजदार सोरी दीवा ह़ाते मग्गा मे तेल बी ली लेदी।
अने अळतेण आरदी राते कचाट ह़मळायी, “देखो लाडो आव्वा बाज र्यो। तीने भेटवा करीन चालो।”