10 अने पावर्या रोहा पोर ज्या, अने भला अने कुहर्या आखा माणहु ने बोलावीन ली आया अने वेवा नो घोर तीहया माणहु सी भराय ज्यु।
अने तीहया कुवार्या सोर्या तेल लेवा जवात बाज र्या हता अने नवलो लाडो आय लाग्यो। तीहयीत टेमे जे तीयार हती, तीहयी तीनी ह़ाते वेवा वाळा घोर मे जत री, अने झापला दी देदा।
अने खेतर आहयी कळी से: वारलु बीज भगवान ना राज ना माणहु से; अने जंगली बीज कुहर्या भुतड़ा ना माणहु से;
ईसु तीमने केदो, जत्यार तक लाडो ह़ाते से, तत्यार तक वरात्या दुखी हयहे ह़ु? बाखीन तीहया दाड़ा बी आवह़े जत्यार लाडो तीमनीन्तां गेथो सेटो हय जाय, ता तीहया उपाह़ करहे।
एतरे वाट ना चोवराया पोर जावो, अने जेतरा बी माणहु जड़ जाय, तीहया आखाम ने वेवा नी पंगात मे बोलाय लावो।