21 ईसु तीहया जुवान्या ने केदो, “कदीम तने पुरो पक्को बणवा हय ता, जा! तारु आखु धन वेचीन गरीब ने आप दे, अने ह़रग मे तने मेल्लु धन जड़हे। अने अळतेण आवीन मारी पसळ चाल।”
एतरे तमु पुरा पाका बणो, जीसम तमारो ह़रग वाळो बाह पुरो पक्को से।
ईसु आह़फा ना चेला ने केदो, “मे तमने ह़ाचलीन केम, के नवली कळी मे जत्यार मनख्या नो सोरो पासो आवीन आह़फा नी बड़ाय सी भराय्न राजगादी पोर बठह़े, ता तमु बी बारे राजगादी पोर बहीन ईस्रायल ना बारे कुळी नो नीयाव करहु, काहाके तमु मारी वात मानीन, मारी पसळ चालवा बाज र्या।”
अळतेण ईसु आह़फा ना चेला ने केदो, जे कोय मारी पसळ आव्वा हींडे, तीहयो आह़फा ने वीहरी जवा जोवे, अने आह़फा नु कुरुस उचलीन मारी पसळ आवे।
ईसु तां गेथो अगो ज्यो, अने तीहयो मत्ती नाम ना एक माणेह ने फाळो लेवा ना नाका पोर बह रेलो देख्यो, अने तीने केदो, मारी ह़ाते चाल। अने तीहयो उठीन तीनी ह़ाते चाल पड़्यो।
पण ईसु तीहया चेला ने केदो, मरला ने मरला माणहु गाड़हे पण तु मार ह़ाते चाल।
ईसु तीमने केदो, “मारी ह़ाते चालो, मे तमने माणहु ने भगवान भणी कीकम लाव्वा ह़ीकाड़ही।”
तीहयो जुवान्यो ईसु ने केदो, “मे आहया आखा हुकम ने पाळलो से। मारी मे अळी कानी वात नी कसर से?”
आहयु ह़मळीन तीहयो जुवान्यो घणो ह़ोह़वाय्न जत र्यो, काहाके तीहयो घणो मालदार हतो।