15 जत्यार ह़ांती टेमे ईसु ना चेला तीनीन्तां आवीन केदा, आहयो जागो ह़ुनकार से, अने दाहड़ु ढळ जेलु से। माणहु ने वळाय दे, अने आहया गाम मे जाय्न आह़फा वाटु खाणु वेचातु ली लेय।
पण ईसु तीने कंय नी केदो। अने ईसु ना चेला ईसुन्तां आवीन वीन्ती कर्या, हीनी वात मानीन हीने वळाय दे, काहाके हीय्यी आड़ती-आड़ती अमारी पसळ आय री।
ईसु युहन्ना नी मोत नी खबर ह़मळीन ढुंड्या मे बहीन तां गेथो एक ह़ुनह़ान जागा भणी जत र्यो। अने माणहु आहयु ह़मळीन ह़ेर-ह़ेर गेथा चालीन तीनी पसळ हय ज्या।
अने ईसु ढुंड्या मे गेथो उतर्यो, ता एक घणो मोटो माणहु नो मेळो देख्यो; अने तीने तीहया माणहु पोर दया आय जी, अने तीहयो जे मांदला हता तीमने आरगा कर्यो।
ईसु चेला ने केदो, हीमने जवा जरुड़ी नी हय, तमु हीमने खावा नु आपो।