5 ଜିସୁ ମାର୍ତା, ମରିୟମ୍ ତା ତଣ୍ଦେହି ଆରେ ଲାଜାର୍ତିଂ ଜିଉ ନଜ଼ି ମାଚାନ୍ ।
5 ଯୀଶୁ, ମାର୍ଥା ତା ତଣ୍ଦେହିଙ୍ଗ୍ ଆରେ ଲାଜରତିଙ୍ଗ୍ ବେସି ଲାଡ୍କିଜି ମାଚାନ୍।
ଜିସୁ ତା ଚେଲାହିର୍ ହେୱାର୍ ହାନିହିଂ ହେୱାନ୍ ର ନାସ୍ତ ହଣଗାତାନ୍ ଆରି ମାର୍ତା ତର୍ନି ରଞ୍ଜେଲ୍ କଗ୍ଲେ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ନିଜାର୍ ଇଞ୍ଜ ଅଜ଼ି ହାତାତ୍ ।
ମାତର୍ ମାର୍ତା ହେବା କିନି ବିସ୍ରେତିଂ ବେସି ତାନ୍ଦ୍ରା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍; ଲାଗିଂ ହେଦେଲ୍ ତା ଲାଗାଂ ୱାଜ଼ି ଇଚାତ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ନା ତଣ୍ଦେଲ୍ ଜେ ରଞ୍ଜେଲ୍ନେ ନା ଜପି ୱିଜ଼ୁ କାମାୟ୍ ହେଲାୟ୍ କିତ୍ତାନ୍, ହେ ନିପ ଇନାକା ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ହିଲୁତ୍ ? ଲାଗିଂ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉପ୍କାର୍ କିଦ୍ନି କାଜିଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନା ।”
ମାତର୍ ମାପ୍ରୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ମାର୍ତା, ମାର୍ତା, ଏନ୍ ବେସି ବିସ୍ରେ ଚିନ୍ତା କିଜ଼ି ଆରେ ବେସି ତାନ୍ଦ୍ରା ଆନାୟା,
ବେତ୍ନିୟା ନିକାନ୍ ଲାଜାର୍ ତର୍ଦାକାନ୍ ରୱାନ୍ ମାନାୟ୍ ବେମାର୍ ମାଚାନ୍; ମରିୟମ୍ ଆରି ତା ତଣ୍ଦେହି ମାର୍ତା ହେ ନାସ୍ତ ମାଚିକ୍ ।
ଲାଗିଂ ହେ ତଣ୍ଦେକ୍ ତା ତାକେ କାବୁର୍ ପକ୍ତିକ୍, “ମାପ୍ରୁ, ହୁଡ଼ା, ଇନେରିଂ ଏନ୍ ୱାରି କିନାୟା, ହେୱାନ୍ ବେମାର୍ତ ମାନାନ୍ ।”
ହେବେତାଂ ଜିହୁଦିର୍ ଇଚାର୍, “ହୁଡ଼ାଟ୍ ହେୱାନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ ଜିଉନଜ଼ି ମାଚାନ୍ ।”
ଆତିସ୍ପା, ଲାଜାର୍ ବେମାର୍ତ ମାନାନ୍ ଇଞ୍ଜି ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେୱାନ୍ ୱେଚାନ୍, ହେ ପାଦ୍ନା ହେୱାନ୍ ଇମ୍ଣି ବାହାତ ମାଚାନ୍, ହେ ବାହାତ ଆରେ ରି ଦିନ୍ ମାଚାନ୍ ।
ଚେଲାର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଇଚାର୍, “ଏ ଗୁରୁ,” ଜିହୁଦିର୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ କେତ୍ଦିନ୍ ଆଗେ ଇଡ଼୍କାଦେଂ ସେସ୍ଟା କିଜ଼ି ମାନ୍ଚାର୍, “ଆରେ ଏନ୍ ଆରି ରଗ ହେବେ ହାନାୟା ?”
ଇନାକିଦେଂକି ଆବା ନିଜେ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଜିଉନଦ୍ନାନ୍, ଲାଗିଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଜିଉନଦ୍ନାଦେରା ଆରି ଆନ୍ ଜେ ଇସ୍ୱର୍ ତାକେଣ୍ଡାଂ ୱାତାଙ୍ଗ୍ନା, ହେଦାଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିତାଦେର୍ଣ୍ଣା ।
ଆରେ ଏନ୍ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣି ଜିଉତ୍ ଜିଉନତାୟ୍ନା, ହେଦାଂ ଇନେସ୍ ହେୱାର୍ ତାକେ ମାନାତ୍ ଆରି ଆନ୍ ହେୱାର୍ ତାକେ ମାନ୍ଗାନାଙ୍ଗ୍, ଇ କାଜିଂ ଆନ୍ ହେୱାରିଂ ନି ତର୍ ୱେଚ୍ଚାତାଂନା ଆରି ୱେଚ୍ନାଙ୍ଗ୍ ।”