10 फुट पाड़णार माणहाह एक दुय वारीन सोमजाड़ीन ताह रेन आलेग रे।
10 कोठलाज तडफिनाराहा एक दुय वेळा होमाजाडणे मुमजवून तान आलेग रिजी,
एवी एय बाय बोणहा, मी तुमूह विन्ता केरथु, काय जा माणहे ती हिकवोणीन विरोद, जी तुमू सापड़ायेल हेते, ता माय जा माणहे फुट एने ठोकेर खावाड़नेन कारेण बोणतेह, ता पोर नेजेर मीलो एने ताह रेन सेटा रिवो।
काहाकाय बेदबाव बी तुमू माय एय, ज्यानकेरता काय जा माणहा तुमू माय खेरा हेते ता देखाय जाती।
जिहकेरीन मी दुसरी वार तुमरी हिऱ्यो ईतो, तिहेस केरीन एवी सिटो रिते लेन ता माणहे जा पेल पाप किरेल, एने दिहरा आखा माणहाह एवी केय देथु काय केदी मी पुशो आवुह ते नाय सोडु।
हाजो रेतो काय जा तुमूह दुखी केरतेह ता सोता तास ने सेरीर काट देता।
मुरती पुजा, जादुटोणा, दुसमोनाय, राड़, कुयराणे, राग, स्वार्थीपोण, फुट, विदर्म,
केदी एगदो आमरी जी पत्रीन वातुह नाय मानी ते ता पोर नेजेर मीलो, एने ता हेऱ्यो हेंगात मा किरहो, काय ताह लाज आवी।
एय बाय बोणहा, आपणा मालीक यीशु मसीन नावा माय आमु तुमूह उकुम आपतेह, एने तुमू एकेक ओहला विश्वासी बाय बोणहा रेन आलेग रिवो जा खाराब चाल चालतेह, एने जी हिकवोण आमु फाय रेन होमलेल हे तान गेत नाह केरती।
ता बोक्तीन वेह ते देरती, पुण तान सेक्तीह नाय मानती; ओहला माणहा हेऱ्या रेन सेटा रिज्यो।
जिहकेरीन पेल्ला कालाम माणहान विची माय जुठा जाणकार आयेल एता, तिहेच केरीन तुमरे माय बी जुठा हिकाड़नारे आवती। एने ता बोटेकणार जुठ्यु वातुह लावती, एने ता मालीकाह जो ताह सोड़ेव लियेल ईतो, एने इहकेरीन ता उतवाल्याह तान नासाह नेवता आपती।
केदी एगदो तुमरी फाय आवी, एने ज्यी हिकवोण नाय आपी, ताहार ताह गेरा माय आवणे मा दिहो, “तुमूह सान्ती जुड़ी,” एने कोहलाक हेते, केरीन तो बी मा फुसहो।