24 मी कोहलो दुखी माणुह हे! माहु ज्या मोतीन सेरीर से कुण सोड़वी?
24 मी कोहलो काही माणुह हि! माहु ज्याह मृत्युन शरीरान कूण सोडवे.
बोरकेतवाला हेते ता जा दुख मोणावतेह; काहाकाय ताह सान्ती जुड़ी!
बोरकेतवाला हेते ता जा देरमान बुखल्या एने तीहल्या हेते; काहाकाय ता आफरी जाती!
“मालीकान जीव माहु पोर हे, काहाकाय तो गेरब्याह हाजाली खुबेर होमलाड़नेन केरता माहु निवाड़ेल हे। एने माहु ज्यानकेरता मुकलेल हे, काय जेली माय कोंडायेल ताह सुटकारान गोसणा आपणे, एने आंदलाह डोला आपणेन केरता हाजाली खोबरीन पारचार केरू, एने जा चेदायेल हेते ताह सोड़वु
आमु जाणतेह काय आमरो जुनालो पापान काबावालो सेरीर यीशु हेऱ्यो खुरूसखाम पोर चेड़ाय गीयो, काहाकाय आपणो पापान सेरीर काईस कामान नाह बोण जाय एने आपु ओंगाण पापान गुलाम माय नाय रिज्यो।
काहाकाय केदी तुमू सेरीरान गेत जीवणो जीवतेह ताहार जोरेवरी मोरहु, पुण केदी जीवान द्वारा सेरीरान कामाह खेतेम केरतेह ताहार तुमू जीवताला रिहो।
काहाकाय जीवणान जीवान नेम मसी यीशु माय माहु पापान उगे मोतीन नेमा केरीन मोकलो केर दिनो।
एने फोक्तो तोस नाह पुण आपु बी जा फाय जीवान पेल्लो फोल हे, सोता माय काहतेह; एने दत्तक बिटोख एणेन, मतलब तान सेरीरान सुटकारान वाट जोवतेह।
इहीचकेरीन जीव बी आपणी कोमजोरी माय मोदेक किरेह; काहाकाय आपु नाह जाणते काय विन्ता किहकेरीन केरने जुवे, पुण जीव सोता ओहलो काहिन, जो उपकारा से बाहेर हे, आपणी केरता विन्ता किरेह।
मसीन एकता माय तुमरो खेतान केरायेल एतो नाह काय माणहान द्वारा केराय जाणार खेतना हेऱ्यो, पुण जो आथा केरीन नाह एत, पुण मसीन खेतान एनो, जाकेरीन सारिरीक सेरीर उताराय जाथे।
मालीक माहु आखा खाराब कामाह रेन सोड़ीव लेय, एने तान हेरगान राज माय होमालीन पोचाड़ी। तान जेलेम बोड़ाय एते रेय। आमेन।
जो सोताह आपणे केरता आप दियेल काय आपुह आखी बातीन खाराब माय रेन सोड़वे, एने आपुह तास ने चोखाला माणहे बाणावी हाजाला कामान केरता, केरीन कायेम तियार रिवो।
एने जोलाक मोतीन बिय ने वोजेसे जीवाय ने गुलामी माय फुसील एता, ताह सोड़ेव लेय।
बोगवान तान डोलाम रेन आखा आहवा नुस देय। एने ज्यान पासाण मोत, दुख, रेड़नो नाय रेय, एने पिड़ा बी खेतेम एय जाय। काहाकाय जुनाल्यु वातु एवी गायेब एय गीयो।”