6 काहाकाय जेवी आपु बिगेर आसान एता कोमजोरूस एता, तेवी मसी ठिक टेम पोर विणबोकत्यान केरता मोरनो।
6 काहाकाय कि ताहेरया आमु दुर्बकच एतो, तर मसीह हाजो टाइम अभंकताकेरिन मोरणु.
एने इहकेरीन आखा इस्राएल माणहान सुटकारो एय। जिहकेरीन लिखेल हे, “सोड़ेवणार सियोन माय रेन आवी, एने विणबोकत्याह याकुबान वोचीह रेन सेटो केरी;
काहाकाय यीशु आपणा गुनान केरता देराय गीयो, एने आपु देरमी ठेराणेन केरता जीव बी उठनो।
पुण जो बोरहा पोर निर्बय रीथे नाह काय कामा माय एने बोगवाना पोर बुरहो किरेह जो नाह किरेत, पुण ता पोर बुरहो किरेह जो विणबोक्ती देरमी ठेरावेह, तान ज्योच बुरहो देरमीपोणान कारेण बोण जाथे।
जेवी आपु बोगवानान दुसमोन एता पुण बोगवान तान बेटाख ने मोतीन द्वारा आपणे हेऱ्यो मेल केरायो। पुण जेवी आपु बोगवानान दोस्तीदार हेते ताहार मसीन जीवायीन द्वारा जुलूम होवटी आपणी देखरेत केरी।
एगदा देरमी माणहान केरता एगदो मोरी, ज्य ते सम्बव नाह सोतो; पुण एय सिकेह एगदा हाजाला माणहान केरता एगदो मोरनेन बी कोसीत केरी।
पुण बोगवान आपु पोर तान मोंगान बोलाय इहकेरीन देखाड़ेह काय जेवी आपु पापीस एता, तेवी मसी आपणी केरता मुरनो।
जो तान सोतान बेटाख बी नाह सोड्यो, पुण ताह आपणे आखान केरता आप दिनो, तो ता हिऱ्यो आपुह फुकेट आखो काहा नाय आपी?
ओवतो कुण हे जो डेंडान उकुम आपी? मसी यीशुस हे जो मोरनो एने मुरेल माय रेन जीव बी उठनो, एने बोगवानान जीवड़े उगे हे, एने आपणी केरता निवेदन बी किरेह।
एने एवी मी जीवतालो नाह रिनो, पुण मसी मार माय जीवतालो हे; एने मी सेरीर माय एवी जो जीवतालो हे, ते फोक्तो ता बोरहा केरीन जीवतालो हे जो बोगवानान बेटाख पोर हे, जो माहु मोंग किऱ्यो एने मार केरता सोताह आप दिनो।
पुण जेवी टेम पुरो एनो, ते बोगवान तान बेटाख मोकल्यो जो बायकु से पायदा ईनो, एने तो नेमान काबाम जीवतालो,
जिहकेरीन मसी आपुह मोंग किऱ्यो, एने आपणे केरता सोताह मोग मोग गेंदाणार आस्त्रान गेत बोगवानान केरता एक बेट एने बोलीन रूप माय चेड़ाव दिनो, तिहेस केरीन मोंग माय जीवाय जीवो।
एक टेम तुमू बी आत्मिकता माय मुरेल एता काहाकाय तुमू पापी, एने बिगेर यहुदि बिगेर नेमान एता। पुण एवी बोगवान तुमूह मसी हेऱ्यो जीवाय माय लायेल हे। बोगवान आपणा आखा पापान माफ किरेल हे।
काहाकाय आपु पोर बोगवानान राग आवी केरीन नाह, पुण आपणा मालीक यीशु मसीन द्वारे आपणो सुटकारो एय, केरीन बोगवान आपुह निमेल हे।
आमु ज्यो बी जाणतेह काय कायदो देरमी जाणान केरता नाह, पुण एदेरमी, मोन मोरजी माय जीवणारे, विणबोकत्या, पापी, बिगेर चोखालो एने एठा माणहा, आईख आबाख मारनारे, खुनी,
एने ती गीण आमुह हिकाड़ेह काय आमु बिगेर देरमान जीवणो एने दुनियान वोस्तुन मोरजीह सोड़ दे, एने सोता पोर काबु केरनार, चोखालो एने बोक्तीम जीवणो ज्यी दुनिया माय जीवे;
काहाकाय एकेक मुखी चाकऱ्याह ज्यानकेरीन निवाड़नो काय तु बेट एने बोलीदान दुयाह बी चेड़ावी। एने केरीन ज्या मुखी चाकर्यान केरता बी ज्यो जोरवरी एतो काय ता फाय बी चेड़ावणेन केरता काह रेय।
नाहते दुनियान सुरवाती रेन ताह जाहार ताहार दुख उखेलने पोड़तो; पुण एवीन कालान सेवली बुखेत तो एकुस वार देखायेल काहाकाय आपणास बोलीदानान द्वारे पापाह सिटो केर दे।
बोगवानान इकेल दुनियाह बोणनेन पेलुच रेन सोमजाय जायेल एती, पुण एवी ज्या सेवल्या काला माय तुमरी केरता देखानो।
पुण ज्यो जुग एने देरती आज टिकेन हे, बोगवानान उकुमान द्वारे आक्ठा केरीन खेतेम एणेन केरता होमालीन मेलाय जायेल हेते। ताह ता दिह्यान केरता मेलाय जाथे जेवी गेलेत माणहान नियाव एय एने ता खेतेम केराय जाती।
काय आखान नियाव केरी, एने आखा विणबोकत्या तान विणबोक्तीन आखा कामान बाराम जा ता विणबोक्ती माय किरेल हेते, एने ता आखा केड़ेक वातुन बाराम जा विणबोक्ती पापी तान विरोद कियेल हे, आरापी ठेरावी।”
ता तुमूह कियेल एता, सेवल्या काला माय ठेट्ठा केरनारे आवती जा तान विणबोक्तीन खाराब मोरजीन गेत चालती।
काहाकाय कोलाक माणहे आपु माय लिकाएन आव मीलानाह, तान डेंडान बाराम जुनाला टेम माय पेलुच लेखाय जायेल एतो: ज्या विणबोकत्या हेते, एने आमरा बोगवानान गीणाह लुच्चाय माय बोदेल देतेह, एने आमरा मालीक यीशु मसीह नाकारतेह।