10 पुस्तेक माय इहकेरीन लिखेल हे: “कुण देरमी नाह, एक बी नाह।
10 जाणेन लिखील हि: “कुनुस धर्मी नाहं, एक पुण नाहं.”
काहाकाय खाराब विचार, खुन, चोरी, सिनालो, दिहरा सिनालाम फासाड़ने, जुठो पुरावो, एने चिहटा मोना माय रेन निकेलने।
यीशु ताह फुशो, “तु माहु हाजो काहा किथे? बोगवानाह सोड़ीन कुणीच हाजो नाय मीले।
जिहकेरीन लिखेल हे, “बोगवान तान मोनाह आजीन दिह वोर बारी निंद माय टाक मीलेल हे, देखाय नाय ओहला डोला, एने होमलाय नाय ओहला कान आप्यो।”
कुण ईकेलवालो नाह; कुण बोगवानाह होदणार नाह।
ज्यानकेरता काय आखा माणहे पाप किरेल हेते एने बोगवानान बोड़ायीह रेन सेटा हेते,
केदिस नाह! पुण बोगवान खेरलो एने एकेक माणुह जुठो ठेराय, पुस्तेक माय लिखेल हे, “जाकेरीन तु तारी वातु माय खीरलो एने न्यायी ठेराय सिकेह, एने नियाव केरने बुखेत तुवाह जिक जुड़ी।”
काहाकाय आपु बी पेल विणएकल्या, एने उकुम नाह माणनारे, ब्रम माय पोड़ीन आलेग आलेग बातीन अबिलाषाम एने हुकान पावराय माय एता, एने बेदबाव, एने कुयराय केरनेम जीवन जीवताला, एने खाराब एता, एने एका दिहरा हेऱ्या दुसमोनाय केरताला।
काहाकाय लिखेल हे, “चोखाला बुणो, काहाकाय मी चोखालो हे।”
पुण बिणाराह, अविश्वास केरनारे, खाराब काम केरनाराह, खुन केरनाराह, सिनालो केरनाराह, जादु केरनाराह, मुरतीह पुजा केरनाराह, एने जुठ बोलनारान ईसो ता जोवरा माय रेय, जो आक्ठो एने गंदक केरीन हेलेगती रिथे, ज्यी दुसरी मोत हे।”
पुण चिता एने जादु केरनारे, सिनालो केरनारे एने खुन केरनारे, मुरतीन पुजा केरनारे एने आखी बातीन जुठाह मोंग केरनारे एने जुठी वातु बाणावणारे, ता आखा हेयरान बाहेर रेती।