32 एने मी बोगवानान मोरजी से तुमरी फाय खुसी माय आवीन तुमरी हिऱ्यो आराम सापड़ावु।
32 एने मी बोगवानान ईच्छा तुमरेहे-यो आनंद आवीन आराम पावेल.
पुण ज्यो केयीन, “केदी बोगवानान मोरजी एय ते तुमरी फाय मी पोशो आवुह।” इहकेरीन केयीन पौलुस डोंडह्या माय बोहीन इफिसुस माय रेन निकेलनो;
जेवी ज्यो ठेराव लेदा काय आमु डोंडह्या माय बोहीन इटली जाहु, ते ता पौलुसाह एने थोड़ाक दिहरा आरापीह बी युलीयुस नावान ओगुस्तुस रोमी पलटनान एक आदिकारीन आथा माय होप दिनो।
एने मी जाणथो काय जेवी मी तुमरी फाय आवुह, ताहार मसीन पुरो बोरकेत हिऱ्यो आवुह।
ता माहु एने तुमूह हुक आपेल हेते, केरीन ओहलाह मानु।
पुण मालीकान मोरजी एय ते मी तुमू फाय उतवाल्योच आवुह, एने ता मोठाय ने वातुह नाह, पुण तान ताकेतीह जाण लेह।
तानकेरता आमुह दिलासो जुड़नो। आमरी ज्यी सान्ती हेऱ्यो तीतुसान खुसीन कारीन उंजु बी खुस एनो, काहाकाय तान जीव तुमू आखान कारीन हरा बरा एय जायेल हे।
उनेसीफुरूसान गेराणा पोर मालीक गीण केरी, काहाकाय तो जुलूम वार माहु हुक पोचाड़ेल एने ताह मार बेड्या एने हाकुल माय बांदायेन लाज नाह आवीत।
एय बाहख, जी खुसी माहु मालीक माय तार उगे रेन जुड़ी मसी माय मारा जीवाह आराम आप।
काहाकाय एय बाहख, माहु तारा मोंगा केरीन जुलूम खुसी एने उत्साह जुड़नो, ज्यानकेरता काय तार उगे रेन बोगवानान माणहान मोने खुस एय जायेल हेते।
ज्याह रेन दिहरो तुमूह ज्यो केणे जुवे, “केदी मालीक हुदे ते आपु जीवताला रेहु, एने ज्यो नाहते तो काम बी केरहु।”